Verbum

пазавалака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і пазавала́кваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

1. Завалачы, закрыць, заслаць усё, многае.

Хмары пазавалакалі неба.

2. Валочачы, зацягнуць куды-н. усё, многае або ўсіх, многіх (разм.).

П. бярвенне ў павець.

па-над, прыназ. з Т.

Ужыв. пры ўказанні на каго-, што-н., над якімі ў пэўным кірунку адбываецца рух, дзеянне або зверху над якімі што-н. адбываецца.

Песні плылі па-над гаем.

Гучыць голас міру па-над светам.

панале́пліваць, -аю, -аеш, -ае; -аны і паналяпля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак.

1. што і чаго. Наляпіць чаго-н. у розных месцах або на многіх прадметах.

2. чаго. Вырабіць лепкай вялікую колькасць чаго-н.

П. фігурак з пластыліну.

брус, -а, мн. брусы́, -о́ў, м.

1. Бервяно, апілаванае або ачасанае з чатырох бакоў.

2. Кавалак чаго-н. чатырохграннай формы.

Б. сала.

3. толькі мн. Гімнастычны снарад у выглядзе дзвюх паралельных перакладзін, замацаваных на стойках.

Практыкаванні на брусах.

буфе́т, -а, М -фе́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Доўгі стол або стойка для продажу закусак і напіткаў, а таксама невялікая закусачная.

Купіць піражок у буфеце.

2. Шафа для посуду, сталовай бялізны, закусак, напіткаў.

|| прым. буфе́тны, -ая, -ае.

ва́та, -ы, ДМ ва́це, ж.

Валакністы матэрыял з бавоўны, шэрсці або сінтэтычны, прызначаны для медыцынскіх, бытавых і тэхнічных мэт.

Стэрыльная в.

Паліто на ваце.

○

Мінеральная вата — сінтэтычны валакністы цепла- і гукаізалюючы будаўнічы матэрыял.

|| прым. ва́тны, -ая, -ае.

вы́маразіць, -ражу, -разіш, -разіць; -ражаны; зак.

1. што. Выстудзіць халодным паветрам, марозам.

В. хату.

2. каго-што. Знішчыць марозам.

В. пасевы.

3. што. Вытрымліваючы на марозе, высушыць або выдаліць часцінкі вады.

В. бялізну.

|| незак. вымаро́жваць, -аю, -аеш, -ае.

аксідзі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што (спец.).

Акісліць (акісляць) паверхню металічных вырабаў для засцярогі ад карозіі або надання прыгожага знешняга выгляду.

А. серабро.

|| наз. аксідзіро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. і аксідзі́раванне, -я, н.

ану́, выкл. (разм.).

1. Ужыв. для выражэння закліку або прымушэння да дзеяння.

Ану, за косы ды на лугі!

2. (з Р у спалучэнні з займ. 2 і 3 ас.). Адпавядае словам «адвяжыся», «адстань» і пад.

Ану цябе, Максім!

аванга́рд, -а, М -дзе, м.

1. Частка войска або флоту, якая знаходзіцца наперадзе галоўных сіл.

2. перан. Вядучая, найбольш свядомая і актыўная частка якой-н. грамадскай групы, арганізацыі.

◊

У авангардзе — наперадзе, у першых радах.

|| прым. аванга́рдны, -ая, -ае.