resistance [rɪˈzɪstəns] n.

1. (to) супраціўле́нне;

There has been a lot of resistance to this new law. Многія пратэставалі супраць гэтага новага закона.

2. супраціўля́льнасць;

Vitamins can build up your resistance to colds. Вітаміны могуць дапамагчы выпрацаваць у вас устойлівасць да хвароб прастуднага характару.

3. electr. супраціўле́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гайдама́к

(укр. гайдамак, ад тур. haydamak = нападаць)

1) украінскі казак, удзельнік вызваленчага руху на Украіне супраць польскай шляхты ў 17—18 ст.;

2) салдат контррэвалюцыйных войск у час грамадзянскай вайны на Украіне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лаві́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; заг. лавіруй; незак.

1. Рухацца пад парусамі супраць ветру, мяняючы напрамак судна; плысці з частымі пераменамі курсу ў абход падводных скал, мелей, ільдзін і пад. З затону ў мора выйшаў першы сейнер, Лавіруючы ўмела паміж крыг. Звонак.

2. Рухацца не прама, а зігзагамі, абмінаючы перашкоды. Машына абганяла фурманкі, лавіравала паміж грузавікоў, даючы кароткія сігналы. Мікуліч.

3. перан. Умела выходзіць з цяжкага становішча, ухіляцца ад чаго‑н. Вінаваты .. [у няўдачы] быў і няўжыўчывы характар Хадасевіча, гэты хлопец ніколі не ўмеў лавіраваць і заўсёды ішоў напралом. Арабей.

[Ад гал. laveeren.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плы́сці і плыць, плыву́, плыве́ш, плыве́; плывём, плывяце́, плыву́ць; плыў, плыла́, -ло́; плыві́; незак.

1. Перамяшчацца па паверхні вады або ў вадзе.

Лодка плыла супраць цячэння.

2. Ехаць на судне ці на іншым плывучым сродку.

П. на параходзе.

3. перан. Плаўна рухацца або плаўна распаўсюджвацца.

Месяц плыве па небе.

Над вёскай плыў водар садовай квецені.

Над рэчкай плыла знаёмая мелодыя.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Праходзіць перад вачамі рухомымі кругамі (пры паўпрытомным стане).

Перад вачамі плылі зялёныя кругі.

5. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Праходзіць, мінаць.

Плыла позняя вераснёвая ноч.

◊

Плысці па цячэнні — не супраціўляцца абставінам; прыстасоўвацца.

Плысці (плыць) у рукі (разм.) — пра тое, што лёгка дастаецца каму-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пратэ́ст м Protést m -(e)s, -e, Éinspruch m -(e)s, -sprüche, Verwáhrung f -, -en; Protéstschreiben n -s, - (у пісьмовай форме);

заяві́ць пратэ́ст Protést [Éinspruch] erhében*; Protést [Verwáhrung] éinlegen (супраць чаго-н gégen A) (пісьмова);

дэманстра́цыя пратэ́сту Protéstkundgebung f -, -en; Protéstmarsch m -es, -märsche

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

dagégen, dágegen

1.

adv

1) су́праць, супро́ць, про́ціў гэ́тага [таго́, яго́, яе, іх]

ich hábe nichts ~, ich bin nicht ~ — я не ма́ю нічо́га су́праць, я не пярэ́чу

2) у параўна́нні з гэ́тым [тым, ім, ёю, і́мі]

déine Schwíerigkeiten sind nichts ~ — твае́ ця́жкасці нішто́ ў параўна́нні з гэ́тым

2.

cj зато́е, жа, узаме́н, наадваро́т

er ist groß, sie ~ klein — ён высо́кі, а яна (ж) наадваро́т мала́я

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Бажа́ць ’моцна жадаць, прасіць’ (Нас.), бажа́ць (быжа́ць) ’хацець, жадаць’ (Бяльк.). Ст.-бел. бажати ’прасіць’ (Нас. гіст.: бажати о помочь). Рус. бажа́ть, бажи́ть, бажа́нить, баже́нить, укр. бажа́ти, бажи́ти, бага́ти, багну́ти, багти, багчи, польск. zabagać, чэш. bažiti se, zabahnouti. Вельмі няяснае слова. Знаходзяць сувязь з грэч. φώγω ’пяку, смажу’, ст.-в.-ням. bahhan ’пячы’. Семантычная паралель: польск. prażyć ’абпальваць, смажыць, сушыць’, pragnienie ’моцнае жаданне’; літ. garas ’выпарэнне, пара; моцнае жаданне’. Бернекер, 38; Фасмер, 1, 104–105. Іншыя версіі: 1) *bažati — каузатыў да *bežati (Остэн–Закен, IF, 22, 312 і наст.; супраць Бернекер, 38 і наст.; Ільінскі, ИОРЯС, 23, I, 127 і наст.); 2) сувязь з бог і грэч. φαγετν есці’ (Ільінскі, там жа; супраць, Фасмер, 1, 105); 3) запазычанне з цюрк. (уйгур. bakarmak ’жадаць’) неверагодна; 4) bag‑ ’жадаць’ — метатэза з *gab‑ (параўн. літ. gobėti ’жадаць, вымагаць’, gobùs ’прагны, скнара’); Петарсан, 5 і наст.; Махэк, 28, 5) сувязь з *bogatъ (*bažati ’хацець багацця’, Голуб-Копечны, 67); 6) сувязь з *bag‑ ’чырвоны, багровы’ (*bažati ’чырванець ад жадання’, Голуб-Копечны, 67; параўн. таксама Брукнер, 19). Этымалогія застаецца няяснай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

bias

[ˈbaɪəs]

1.

n., pl. -ases

1) пахі́лая або́ ўско́сная лі́нія

cut on the bias — рэ́заць наўко́с або́ наўско́с

2) настро́енасьць або́ перакана́насьць за́гадзя; прадузя́тасьць f.

2.

v.t.

бла́га ўплыва́ць, настро́йваць су́праць

3.

adj.

уко́сны, уско́сны

bias band — уко́сная пало́ска

4.

adv.

1) наўско́с, па дыягана́лі

2) ко́са; няпра́вільна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

re​2 [ri:] prep.

1. law у спра́ве, па спра́ве;

Smith v. John in re estate of Robinson. Іск Сміта супраць Джона па справе аб маёмасці Робінсана.

2. што даты́чыцца, адно́сна; спасыла́ючыся на;

re your letter of the 3d instant спасыла́ючыся на ва́ша пісьмо́ ад 3-га чысла́ цяпе́рашняга ме́сяца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бі́тнік

(англ. beat = біць, разбіваць)

удзельнік стыхійнага анархічна-бунтарскага руху моладзі ў ЗША, Англіі і іншых краінах у 50—60-х гг. 20 ст., якая выражала пратэст супраць рэчаіснасці парушэннем нормаў супольнага жыцця людзей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)