напе́рстаўка, ‑і, ДМ ‑стаўцы; Р мн. ‑статак; ж.
Травяністая лекавая расліна сямейства залознікавых з кветкамі, якія нагадваюць папарстак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падты́ннік, ‑у, м.
Травяністая расліна сямейства макавых, з жоўтымі кветкамі, сабранымі ў парасонападобныя суквецці, і аранжавым млечным сокам; чыстацел.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пажа́рніца, ‑ы, ж.
Шматгадовая расліна сямейства злакавых з суквеццем у выглядзе мяцёлкі. Пад полагам вербаў бурна разраслася пажарніца. Гавеман.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стрэлкалі́ст, ‑у, М ‑сце, м.
Шматгадовая балотная або водная травяністая расліна сямейства шальнікавых з белымі кветкамі і стрэлападобным лісцем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
туберо́за, ‑ы, ж.
Шматгадовая дэкаратыўная травяністая расліна сямейства амарылісавых з белымі духмянымі кветкамі, эфірны алей якіх выкарыстоўваецца ў парфумерыі.
[Лац. tuberosa — пакрыты бугаркамі.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фейхо́а,
1. Кустовая вечназялёная расліна сямейства міртавых.
2. Плод гэтай расліны з моцным пахам, які напамінае пах суніц, ананаса.
[Ісп. Feijoa.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чарамша́, ‑ы, ж.
Травяністая, цыбульная расліна сямейства лілейных; дзікі часнок. Чарамша і абляпіха, Не забыць нам Вашых чар. Хведаровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
куст, ‑а, М ‑сце, м.
1. Нізкарослая дравяністая расліна, у якой галіны пачынаюцца амаль ад самай паверхні глебы. Куст бэзу. Куст парэчак. Куст маліны.
2. Травяністая расліна, сцябліны якой растуць пучком. Куст быльніку. Куст суніц.
3. перан. Аб’яднанне якіх‑н. прадпрыемстваў, арцелей і пад.
•••
Какаінавы куст — трапічная расліна сямейства какаінавых, лісце якой утрымлівае какаін і іншыя алкалоіды; кока 2.
Глядзець (пазіраць) у кусты гл. глядзець.
У кусты (хавацца, уцякаць і г. д.) — далей ад адказнасць ад непасрэднага ўдзелу ў справе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кано́плі, канапе́ль.
Высокая травяністая расліна сямейства каноплевых, са сцёблаў якой вырабляюць пяньку, а з семя — алей, а таксама семя гэтай расліны.
◊
Як Піліп з канапель (разм.) — знянацку выскачыць, з’явіцца адкуль-н.
|| прым. канапля́ны, -ая, -ае.
К. алей.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
грэ́чка, -і, ДМ -чцы, ж.
Травяністая меданосная расліна сямейства грэчкавых, а таксама зерне гэтай расліны, з якога робяць крупы і муку.
|| прым. грэ́чкавы, -ая, -ае і грэ́цкі, -ая, -ае.
Грэчкавы мёд.
Сямейства грэчкавых (наз.). Грэцкія крупы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)