accustomed to

прызвыча́ены да чаго́

He was accustomed to hard work — Ён быў прызвыча́ены да цяжко́е пра́цы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

eager

[ˈi:gər]

adj.

нецярплі́вы; па́лкі; заўзя́ты, шчы́ры (да пра́цы)

to be eager — мо́цна хаце́ць; шчы́ра стара́цца

•

- eager beaver

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

спра́вка в разн. знач. даве́дка, -кі ж.;

обрати́ться куда́-л. за спра́вкой звярну́цца куды́-не́будзь за даве́дкай;

спра́вка с ме́ста рабо́ты даве́дка з ме́сца пра́цы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чередова́ние в разн. знач. чаргава́нне, -ння ср.;

чередова́ние труда́ с о́тдыхом чаргава́нне пра́цы з адпачы́нкам;

чередова́ние зву́ков лингв. чаргава́нне гу́каў;

чередова́ние гла́сных лингв. чаргава́нне гало́сных;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плагія́т

(лац. plagiatus = выкрадзены)

прысваенне аўтарства на чужы твор літаратуры, навукі, мастацтва або выкарыстанне ў сваёй працы чужога твора без спасылкі на аўтара.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

звальне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. звальняць — звольніць і звальняцца — звольніцца; пастаяннае або часовае вызваленне ад працы, службы і пад. Падаць заяву аб звальненні. □ Быў выхадны дзень, салдатам далі звальненне. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нава́тар, ‑а, м.

Той, хто ўносіць і ажыццяўляе новыя, прагрэсіўныя ідэі, прынцыпы, прыёмы ў якой‑н. галіне дзейнасці. Наватары вытворчасці. □ Творчая думка наватараў адкрывае новыя і новыя магчымасці павышэння прадукцыйнасці працы. «Беларусь».

[Ад лац. novator — абнавіцель, вынаходнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нако́нт, прыназ. з Р.

Спалучэнне з прыназоўнікам «наконт» выражае аб’ектныя адносіны: указвае на прадмет ці з’яву, якія з’яўляюцца аб’ектам думкі, выказвання, меркавання. Думкі наконт працы. □ [Міхал:] — І наконт кватэры таксама паставім пытанне... Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напераво́дзіць, ‑воджу, ‑водзіш, ‑водзіць; зак., каго-чаго.

Разм.

1. Перамясціць у іншае месца (знаходжання, працы, вучобы і інш.) у вялікай колькасці.

2. Патраціць, расходаваць без асаблівай карысці многа чаго‑н. Напераводзіць грошай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разарва́насць, ‑і, ж.

Адсутнасць сувязі паміж кім‑, чым‑н.; адсутнасць цэласнасці, раз’яднанасць. Разарванасць тэрыторыі пашырэння якой‑н. з’явы. □ Так у супярэчлівых адносінах да працы праяўляецца разарванасць псіхікі чалавека буржуазнага ладу. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)