задыха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.
1. Пачаць цяжка і часта дыхаць (ад хвалявання, бегу і пад.).
З. ад хвалявання.
2. Паміраць ад недахопу паветра, ад дыму, удушлівых газаў.
|| зак. задыхну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няцеся́, -ну́цца; -ні́ся.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
дзеравя́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (разм.).
1. Кавалак дрэва, драўляны брусок.
2. Штучная драўляная нага.
З вайны ў яго замест нагі д.
3. звычайна мн. Абутак на драўлянай падэшве.
Скінуў дзеравяшкі пад лаўку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
апера́цыя¹, -і, мн. -і, -цый, ж.
Хірургічная лячэбная дапамога, механічнае ўздзеянне на тканкі і органы цела (ускрыццё, выдаленне, перасадка і пад.) з мэтай лячэння.
А. на сэрцы.
|| прым. аперацы́йны, -ая, -ае.
Аперацыйнае аддзяленне (у бальніцы). Аперацыйнае ўмяшанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
аблі́пнуць, -ну, -неш, -не; -лі́п, -пла; -ні́; зак.
1. Пакрыцца з усіх бакоў чым-н. ліпкім.
Калёсы абліплі глінай.
2. Шчыльна прыстаць, прыліпнуць на чым-н.
Пад дажджом сукенка абліпла на целе.
|| незак. абліпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
абва́л, -у, м.
1. Падзенне будынка і пад. або часткі якой-н. вялікай масы.
А. сцяны.
А. на шахце.
2. Снежная лавіна або абломкі скал, камяні, якія абрушваюцца з гор.
А. у гарах.
|| прым. абва́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
пакры́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.
Чахол з тоўстай гумы, які нацягваецца на камеру веласіпеда, аўтамашыны і пад., а таксама скураны чахол, які нацягваецца на гумавую камеру мяча.
Гумавая п.
|| прым. пакры́шачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
узлама́ць, -ламлю́, -ло́міш, -ло́міць; -ламі́; -лама́ны; зак., што.
Ломячы, разбіць, адкрыць, развярнуць (што-н. запёртае, цэлае і пад.).
У. дзверы.
|| незак. узло́мліваць, -аю, -аеш, -ае і узло́мваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. узло́м, -у, м.
Крадзеж з узломам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
хі́сткі, -ая, -ае.
1. Які хістаецца, ківаецца.
Хісткія галінкі дрэў.
Х. мосцік.
2. перан. Ненадзейны, няпэўны, малапераканальны.
Хісткія довады.
3. перан. Непастаянны ў сваіх поглядах, учынках і пад.
Рэвалюцыянер з яго вельмі х.
|| наз. хі́сткасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
марда́ты, ‑ая, ‑ае.
З тоўстым, вялікім тварам. Два дзябёлыя мардатыя жандары з аголенымі шашкамі вялі пад рукі Зыгмунта. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падпамо́сце, ‑я, н.
Абл. Памяшканне, прастора пад падлогай. Кузьма дастаў міску, выцягнуў з падпамосця глечык з кіслым малаком. Шыцік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)