марда́ты, ‑ая, ‑ае.
З тоўстым, вялікім тварам. Два дзябёлыя мардатыя жандары з аголенымі шашкамі вялі пад рукі Зыгмунта. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)