bracket

[ˈbrækɪt]

1.

n.

1) падпо́рка, падста́ўка f.

2) ду́жка f.

3) гру́па, катэго́рыя f.

the lowest income bracket — гру́па з найніжэ́йшымі дахо́дамі

4) кансо́ль f.

2.

v.t.

1) падпіра́ць кансо́ляй

2) браць у ду́жкі

3) спалуча́ць скрэ́пай

4) падво́дзіць пад адну́ катэго́рыю

Don’t brace me with him — Ня ста́ў мяне зь і́м у адну́ катэго́рыю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

арыбаты́ды

(н.-лац. oribatei)

група сямействаў кляшчоў, якія жывуць у глебе, лясным подсціле, імху; панцырныя кляшчы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гельмінтазаано́зы

(ад гельмінты + заанозы)

група гельмінтозаў, узбуджальнікі якіх могуць паразітаваць і ў чалавеку, і ў жывёлах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гемарагі́чны

(гр. haimorrhages = кроватачывы)

які суправаджаецца крывацёкам;

г. дыятэзгрупа захворванняў, якія суправаджаюцца крывяцёкамі (напр. гемафілія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

глабулі́ны

(ад лац. globulus = шарык)

найбольш пашыраная ў прыродзе група простых жывёльных і раслінных бялкоў (пратэінаў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дынацэфа́лы

(ад гр. deinos = страшны + цэфал)

група вымерлых паўзуноў атрада тэрапсідаў, якія жылі ў канцы палеазою.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

карынебактэ́рыі

(ад гр. koryne = булава + бактэрыі)

група палачкападобных бактэрый, якія ўтвараюць булавападобныя, кокавыя або слабагалінастыя формы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мікране́зія

(ад мікра- + гр. nesos = востраў)

група дробных астравоў у Акіяніі, пераважна на поўнач ад экватара.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

піраплазмідо́зы

(ад піраплазміды)

група кровапаразітных хвароб млекакормячых, птушак, рыб, земнаводных і зрэдку чалавека, якія выклікаюцца піраплазмідамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

АРБАВІ́РУСЫ,

група РНК-змяшчальных вірусаў пазваночных жывёл і чалавека, якія пераносяцца членістаногімі крывасмокамі (кляшчы, камары, маскіты, макрацы). Вядома больш за 300 арбавірусаў, з якіх патагенныя для чалавека каля 80. Выклікаюць арбавірусныя хваробы. На Беларусі вядомы зах. кляшчовы энцэфаліт, ліхаманка Зах. Ніла.

т. 1, с. 457

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)