Verbum

мільгаце́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -гаці́ць; незак.

1. Свяціць няроўным, перарывістым святлом; іскрыцца.

У далечыні мільгацелі агеньчыкі.

2. З’яўляцца ў полі зроку і знікаць, праносіцца перад вачыма.

Мільгацяць пералескі і нівы спелай збажыны.

3. перан. Хутка праносіцца ў памяці.

Думкі мільгацелі ў галаве.

|| наз. мільгаце́нне, -я, н.

мільга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. З’яўляцца, паказвацца на кароткі час і знікаць.

Між дрэў мільгала постаць.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Хутка праносіцца адзін за адным.

Мільгалі тэлеграфныя слупы.

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Тое, што і мігаць (у 3 і 4 знач.).

Мільгаюць агеньчыкі.

4. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Праносіцца ў свядомасці.

Ужо нераз мільгала думка стаць ляснічым.

|| аднакр. мільгану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. мільга́нне, -я, н.

мільё́н, -а, мн. -ы, -аў.

1. ліч. кольк. Лік і колькасць, роўная тысячы тысяч.

Мільён рублёў.

2. м. Вельмі вялікая колькасць чаго-н.

|| парадк. мільённы, -ая, -ае.

мільяне́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Уладальнік багацця, якое ацэньваецца ў мільёны якіх-н. грашовых адзінак.

Нафтавы м.

|| ж. мільяне́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

мілья́рд, -а, М -рдзе, мн. -ы, -аў.

1. ліч. кольк. Лік і колькасць, роўная тысячы мільёнаў.

2. м. Вельмі вялікая колькасць чаго-н.

Мільярды зорак.

|| парадк. мілья́рдны, -ая, -ае.

мільярдэ́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Уладальнік багацця, якое ацэньваецца ў мільярды якіх-н. грашовых адзінак.

|| ж. мільярдэ́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

мілэ́дзі, нескл., ж.

Ветлівы зварот у англічан да замужняй жанчыны з прывілеяваных класаў.

мі́ля, -і, мн. -і, міль, ж.

Адзінка вымярэння адлегласці, якая мае неаднолькавае значэнне ў розных краінах.

Геаграфічная м.

Марская м.

мім, -а, мн. -ы, -аў, м.

Акцёр, які іграе толькі сродкамі мімікі, без слоў.

мі́ма.

1. прысл. Не спыняючыся, не затрымліваючыся або блізка, побач.

Ехаць м.

2. прыназ. з Р. Выражае прасторавыя адносіны: указвае на прадмет, асобу, каля якіх адбываецца рух.

Страляць м. цэлі.

◊

Прапусціць міма вушэй (разм.) — не звярнуць увагі на тое, пра што гавораць.