саба́чына, ‑ы, ж.

Мяса сабакі. Мог Іліко расказаць пра скупога папа, які праваліўся пад зямлю за тое, што пачаставаў сваю радню замест бараніны смажанай сабачынай. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ску́бены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад скубці (у 2, 3 знач.).

2. у знач. прым. Пазбаўлены пер’я, поўсці і пад. Скубеная гусь. Скубены трус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слізгата́, ‑ы, ДМ ‑гаце, ж.

Тое, што і слізгота. З учарашняй адлігі толькі і засталіся доўгія ледзяныя стрэлкі на стрэхах ды слізгата пад нагамі. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схварэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які страціў здароўе, сілы ў выніку шматлікіх хвароб. Пад ліпай на раскладушцы ляжала старая схварэлая кабеціна і трымала перад носам кніжку. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сці́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Подсцілка з тонкай скуры, тканіны і пад., якая ўкладваецца ў абутак і прымацоўваецца знутры да падэшвы абутку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таварня́к, ‑а, м.

Разм. Таварны поезд. У тую ж ноч невядомыя разабралі рэйкі на чыгунцы недалёка ад горада, і вялікі састаў таварняка шугануў пад адкос. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарала́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Абл. Утвараць шум пры дапамозе сукала і пад. Бабы датыкаюць апошнія кросны, набіліцы стукаюць — чутно на вуліцы, як таралакаюць сукалы. Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трамбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; незак., што.

Ударамі, ціскам рабіць больш шчыльнай якую‑н. рыхлую масу (зямлю і пад.) і выраўноўваць яе паверхню. Трамбаваць зямлю. Трамбаваць сілас.

[Ад ням. trampeln — таптаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убарані́цца, ‑ранюся, ‑ронішся, ‑роніцца; зак.

Разм. Абараніць сябе ад нападу, замаху, варожых дзеянняў. Убараніцца ад ворага. // Засцерагчы сябе ад небяспекі, непрыемнасцей і пад. Убараніцца ад бяды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уга́р, ‑у, м.

Спец.

1. Змяншэнне ў колькасці, вазе пры плаўцы, гарэнні, тэрмічнай апрацоўцы і пад.

2. У тэкстыльнай прамысловасці — страта сыравіны пры перапрацоўцы. // Адходы прадзення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)