Verbum

інтэграва́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

1. Знайсці (знаходзіць) інтэграл пэўнай функцыі.

2. Кніжн. Аб’яднаць (аб’ядноўваць) часткі чаго‑н. у адно цэлае.

[Ад лац. integrare — узнаўляць.]

калато́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; Р мн. ‑товак; ж.

Прылада ў выглядзе палачкі з сучкамі на ніжнім канцы для збівання масла, размешвання чаго‑н.

мадыфіка́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Відазмяненне чаго‑н., якое адзначаецца з’яўленнем новых уласцівасцей.

2. Прадмет або з’ява, якія падвергліся такому відазмяненню. Алмаз — мадыфікацыя вугляроду.

[Лац. modificatio.]

мно́жнасць, ‑і, ж.

Граматычная катэгорыя, якая абазначае вялікую колькасць чаго‑н. Выражаючы няпэўную множнасць, зборныя назоўнікі ўжываюцца звычайна толькі ў форме адзіночнага ліку. Граматыка.

навылётны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які праходзіць наскрозь ад аднаго канца да другога праз унутраную частку чаго‑н. [Вера:] У таварыша маёра навылётнае кулявое раненне. Крапіва.

надакляро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каму.

Разм. Наабяцаць многа чаго‑н. каму‑н. Нахлябіч.. надакляроўваў .. [Паўлючку] і дрэва на хату, і яшчэ там нечага. Чорны.

надро́бка, ‑і, ДМ ‑бцы; Р мн. ‑бак; ж.

Разм.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надрабіць ​¹.

2. Прыробленая, надвязаная да чаго‑н. частка.

недаква́сіць, ‑квашу, ‑квасіш, ‑квасіць; зак., што і чаго.

Не даць закіснуць у патрэбнай ступені; недастаткова апрацаваць у якой‑н. заквасцы. Недаквасіць капусту. Недаквасіць аўчыны.

недапіса́ць, ‑пішу, ‑пішаш, ‑піша; зак., што і чаго.

Напісаць не поўнасцю, не да канца. Недапісаць пісьмо. // Не поўнасцю, не да канца спісаць. Недапісаць сшытак.

нежада́нне, ‑я, н.

Адсутнасць жадання; ухіленне ад чаго‑н. [Леснічыха] чамусьці гаварыла неахвотна. І ў гэтым нежаданні расказваць пра сябе Язэп адчуваў нейкую таямніцу. Асіпенка.