надае́сці, ‑даем, ‑даясі, ‑даесць; ‑даядзім, ‑даясце; зак., каму з інф. і без дап.

Тое, што і надакучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надзе́рці, ‑дзяру, ‑дзярэш, ‑дзярэ; ‑дзяром, ‑дзераце; пр. надзёр, ‑дзерла; заг. надзяры; зак., чаго.

Тое, што і надраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надарваць.

•••

Надрываць горла (глотку) — тое, што і драць горла (гл. драць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нако́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. накаваць.

2. Тое, што прыроблена каваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нашэ́птванне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. нашэптваць.

2. Тое, што нашаптана; нашаптаныя словы. Слухаць нашэптванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пахо́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Тое, што і пахаджаць. Ля самай вады спаважна паходжвалі фіялетавыя гракі. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашта́р, ‑а, м.

Разм. Тое, што і паштальён. Амаль кожны дзень стаў паштар насіць Кулінцы пісьмы. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашчаслі́віцца, ‑віцца; безас. зак., каму і без дап.

Тое, што і пашчаслівіць. [Мартыну Рылю] пашчаслівілася настраляць штук пяць [дзікіх качак]. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недалі́ўка, ‑і, ДМ ‑ліўцы; Р мн. ‑лівак; ж.

Спец. Тое, што і недаліў (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недася́жны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і недасягальны. Здзяйсняецца, квітнее і жыве, Што марай недасяжнаю было вякамі. Шушкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)