нейтраліза́цыя

(фр. neutralisation, ад лац. neutralis = які не належыць ні таму, ні другому)

1) аслабленне ўплыву каго-н., чаго-н. (напр. н. дзеянняў праціўніка);

2) учыненне каго-н., чаго-н. нейтральным (напр. н. дзяржавы).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

mimic

[ˈmɪmɪk]

1.

v.t.

1) перадра́жніваць, падрабля́ць

2) насьле́даваць каму́, імітава́ць, перайма́ць

3) быць іміта́цыяй чаго́

2.

n.

іміта́тар, перайма́льнік -а m.

3.

adj.

1) несапра́ўдны, удава́ны

2) перайма́льны, імітацы́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

indicate

[ˈɪndɪkeɪt]

v.t.

1) пака́зваць на што

2) адзнача́ць; быць зна́кам чаго́

3) Med. пака́зваць на неабхо́днасьць лячэ́ньня, апэра́цыі

in this case surgery is indicated — У гэ́тым вы́падку неабхо́дная апэра́цыя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

bereave

[bɪˈri:v]

v.t. -reaved or -reft, -reaving

адбіра́ць, пазбаўля́ць чаго́

bereft of hope — пазба́ўлены надзе́і

children bereaved of their mother — дзе́ці, пазба́ўленыя ма́ці; асіро́чаныя дзе́ці

the bereaved parents — асіро́чаныя бацькі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

абду́кцыя

(лац. abductio = адвод, адхіленне)

1) анат. рух канечнасці ад сярэдняй лініі цела (параўн. аддукцыя);

2) геал. перанос акіянічнай кары і мантыі на ўскраіну кантынента, у выніку чаго ўтвараюцца афіяліты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэстру́кцыя

(лац. destructio)

1) парушэнне або разбурэнне нармальнай структуры чаго-н. (напр. д. палімераў, д. ландшафтаў);

2) філас. высвятленне асноў філасофскіх палажэнняў (адно з цэнтральных паняццяў фундаментальнай анталогіі М. Хайдэгера).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лабіры́нт

(лац. labyrinthus, ад гр. labyrinthos)

1) складанае, заблытанае размяшчэнне памяшканняў, пераходаў, дарог і інш.;

2) перан. складанае спалучэнне, перапляценне чаго-н. (напр. л. думак);

3) анат. унутраная частка вуха.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

легіён

(лац. legio, -onis)

1) асноўная арганізацыйная адзінка старажытнарымскага войска;

2) асобнае вайсковае фарміраванне ў некаторых замежных краінах;

3) перан. вялікая колькасць, мноства каго-н., чаго-н. (напр. л. зорак).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лімі́т

(фр. limite, ад лац. limes, itis = мяжа, граніца)

1) норма, у межах якой дазволена карыстацца чым-н., расходаваць што-н.;

2) перан. крайняя мяжа чаго-н. (напр. л. часу).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мільён

(фр. million, ад іт. milione)

1) лік і колькасць, роўныя тысячы тысяч; абазначаюцца лічбай 1 з шасцю нулямі; 2)мн. вялікая колькасць каго-н., чаго-н. (напр. мільёны зорак).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)