Verbum

бурла́к

(рус. бурлак)

наёмны рабочы, які даўней уваходзіў у арцель, што перамяшчала рачныя судны ўручную пры дапамозе канатаў і вёслаў; у 17—19 ст. бурлацтва на Беларусі было самастойным і адыходным промыслам.

генера́л-адтота́нт

(ад генерал + ад ’ютант)

1) ад’ютант у генеральскім званні пры імператары або фельдмаршале ў Расіі 18 ст.;

2) ганаровае званне вышэйшых афіцэраў у свіце расійскага імператара ў 1908—1917 гг.

гетэраго́нія

(ад гетэра- + -гонія)

адна з формаў чаргавання пакаленняў у беспазваночных жывёл, пры якой раздзельнаполыя пакаленні змяняюцца гермафрадытамі або на змену пакаленням з апладнёных яец прыходзяць пакаленні, што развіваюцца з неапладнёных яец.

грам

(фр. gramme, ад лац. gramma < гр. gramma = дробная мера вагі)

асноўная мера масы ў СГС сістэме адзінак, роўная тысячнай долі кілаграма, або вазе 1 см​³ вады пры тэмпературы 4°С.

драба́нт

(польск. drabant, ад ням. Drabant)

1) целаахоўнік пры знатнай асобе ў сярэдневяковай Польшчы і Вялікім княстве Літоўскім;

2) салдат кавалергардскай роты ў арміі Пятра I;

3) афіцэрскі дзяншчык у казацкіх войсках.

дыско́нт

(англ. discount)

1) крэдытная аперацыя куплі банкам вэксаляў да заканчэння іх тэрміну, а таксама працэнт, які ўтрымліваюць пры гэтай аперацыі;

2) скідка з цаны тавару, валюты ў біржавых і валютных здзелках.

дыферэнцыя́л

(ад лац. differentia = розніца, адрозненне)

1) мат. адвольнае прырашчэнне незалежнай пераменнай велічыні;

2) тэх. зубчасты механізм, пры дапамозе якога перадаецца рух ад аднаго вала двум валам, што верцяцца з рознай хуткасцю.

дыхатамі́я

(гр. dichotomia)

1) дзяленне цэлага на дзве часткі, потым кожнай часткі зноў на дзве і г. д. (параўн. трыхатамія); 2) тып разгалінавання раслін, пры якім кожная галінка дзеліцца на дзве новыя.

кантаміна́цыя

(лац. contaminatio = сутыкненне, змешванне)

1) змешванне дзвюх або некалькіх з’яў, падзей пры іх апісанні;

2) утварэнне новага слова або словазлучэння шляхам аб’яднання двух блізкіх па значэнні ці гучанні слоў або выразаў.