уціхамі́рвальны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для ўціхамірвання. // Які мае адносіны да ўціхамірвання каго‑н. Уціхамірвальныя меры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

філі́піка, ‑і, ДМ ‑піцы, ж.

Кніжн. Гнеўная выкрывальная прамова, выступленне супраць каго‑, чаго‑н.

[Ад назвы прамоў старажытнагрэчаскага аратара Дэмасфена супраць цара Філіпа Македонскага.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экрані́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго-што.

Спец. Зрабіць (рабіць) экраніраванне. Экраніраваць прыбор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эксгумава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак. і незак., каго-што.

Спец. Зрабіць (рабіць) эксгумацыю. Эксгумаваць труп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экспрапрыі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго-што.

Падвергнуць (падвяргаць) экспрапрыяцыі. Экспрапрыіраваць клас эксплуататараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адыхо́дзіць несов., в разн. знач. отходи́ть; см. адысці́ 1;

◊ не а. (не адыхо́дзіцца) ні на крок — (ад каго) не отходи́ть ни на шаг (от кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапільнава́ць (каго, што) сов

1. подкарау́лить, подстере́чь;

д. зло́дзея — подкарау́лить (подстере́чь) во́ра;

2. уследи́ть (за кем, чем), устере́чь;

д. сад — уследи́ть за са́дом, устере́чь сад

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абгаво́рваць (каго, што) несов.

1. обсужда́ть; см. абгавары́ць 1;

2. огова́ривать, клевета́ть (на кого, что), спле́тничать (о ком-чём), суда́чить (о ком, чём), черни́ть, ха́ять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абнясла́віць (каго, што) сов. обессла́вить, осла́вить, опозо́рить, обесче́стить, осрами́ть; (подвергнуть издевательству, надругательству) надруга́ться (над кем, чем);

а. сумле́ннага чалаве́ка — обессла́вить (осла́вить, опозо́рить, осрами́ть) че́стного челове́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падкаці́цца сов.

1. в разн. знач. подкати́ться;

ша́рык ~ці́ўся пад кана́пу — ша́рик подкати́лся под дива́н;

2. подольсти́ться;

п. да каго́-не́будзь — подольсти́ться к кому́-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)