flan
[flæn]
n.
1) адкры́ты піро́г з садавіно́й або́ крэ́мам
2) кружо́к манэ́ты (яшчэ́ не адчака́ненай)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
French Canadian
1) кана́дзец або́ кана́дка францу́скага пахо́джаньня
2) францу́ская мо́ва, яко́й гаво́раць у Кана́дзе
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
gasping
[ˈgæspɪŋ]
1.
n.
хапа́ньне паве́тра, ве́льмі цяжко́е або́ су́таргавае ды́ханьне
2.
adj.
су́таргавы, канвульсі́ўны, спазматы́чны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
genie
[ˈdʒi:ni]
n.
дух, джын -а m. (до́бры або́ злы́ дух у ара́бскай і пэрсы́дзкай міталёгіі)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
get about
а) шмат хадзі́ць або́ е́зьдзіць
б) станаві́цца шыро́ка вядо́мым; пашыра́цца, разыхо́дзіцца (пра ве́стку)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Па́ртыя ’палітычная арганізацыя, якая выражае інтарэсы грамадскага класа або слоя; група людзей, аб’яднаных для якой-небудзь мэты, атрад; пэўная колькасць якіх-небудзь прадметаў’ (ТСБМ), па́рція ’група, брыгада’ (ТС). Праз рус. па́ртия ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 78), дзе з польск. partja або ням. Partie < франц. partie ад лац. partīta: partīri ’дзяліць’ (гл. Фасмер, 3, 209).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Во́сыпка ’мука або атрубы, якімі пасыпаюць корм жывёле’ (БРС); ’высыпка на целе, прышчы’ (БРС, Шат.). Укр. о́сипка ’здробнены ячмень, які даюць баранам у час злучкі і маладым баранчыкам; плата мукой або просам пастуху’, польск. osypka ’мука, якой пасыпаюць корм жывёле’, чэш. osypka ’сып’. Ад восып (гл.) з дапамогай суф. ‑ка. Параўн. высыпка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пе́рве ’раней, спачатку’ (Бяльк.; Сл. ПЗБ). З первей (< ст.-бел. первее, первѣи) — формы параўнальнай ступені н. р. прыметніка *рыуь — *pьrvęje (Карскі 2-3, 71), або прыслоўе на ‑ё‑ ад таго ж прыметніка, якія ўзніклі, паводле Карскага (2–3, 76), пад польскім або ўкраінскім уплывам. Да Сцервы (гл.). Параўн. таксама польск. pienviej ’раней’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бара́трыя
(англ. barratry)
юр. наўмысныя дзеянні капітана або каманды, каб прычыніць шкоду судну або грузу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
крэдыто́р
(лац. creditor)
асоба або ўстанова, якія даюць у крэдыт грошы або тавары (параўн. дэбітор).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)