калана́т

(лац. colonatus)

форма прыгоннай залежнасці сельскага насельніцтва ў Стараж. Рыме і еўрапейскіх краінах перыяду ранняга сярэдневякоўя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кліентэ́ла

(лац. clientela)

форма сацыяльна-эканамічнай залежнасці паміж патронам​2 1 і кліентам 1 у Стараж. Рыме.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

-марфізм

(ад гр. morphe = форма)

другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на адносіны да формы, віду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

-марфоз

(ад гр. morphe = форма)

другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на адносіны да формы, віду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мільерані́зм

[ад фр A. Millerand = прозвішча фр. сацыяліста (1859—1943)]

форма супрацоўніцтва лідэраў сацыялістычных партый з буржуазіяй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

монакліна́ль

(ад мона- + гр. klino = нахіляюся)

форма залягання слаёў горных парод з аднолькавым нахілам у адзін бок.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

-морфы, -морфны

(гр. morphe = форма)

другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на адносіны да формы, віду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

піемі́я

(ад гр. pyon = гной + -емія)

форма сэпсісу, пры якой у розных органах утвараюцца шматлікія метастатычныя гнойнікі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

праферме́нты

(ад лац. pro = для + ферменты)

неактыўная форма ферментаў, якая пераходзіць у актыўную пад уплывам іншых ферментаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трыгонацэфа́лія

(ад трыгон + гр. kephale = галава)

клінападобная форма галавы, якая характарызуецца расшырэннем патылічнай і звужэннем лобнай часткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)