Verbum

інструментава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) інструментоўку музычнага твора або верша. Інструментаваць уверцюру.

інтэрпалі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе і інтэрпалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак. і незак., што.

Спец. Зрабіць (рабіць) інтэрпаляцыю.

неправамо́цны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які не мае права рабіць што‑н., які не надзелены паўнамоцтвамі. Неправамоцны дэлегат.

пабуджа́льны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які выклікае жаданне рабіць што‑н.; які прымушае да чаго‑н. Пабуджальныя прычыны.

пе́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., што.

Рабіць пеністым, узнімаць пену на паверхні чаго‑н. Вецер пеніў хвалі.

рэйдава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак. і незак.

Зрабіць (рабіць) рэйд ​² (у 1 знач.). Рэйдаваць з атрадам.

самамаса́ж, ‑у, м.

Расціранне, размінанне самім свайго цела з лячэбнымі або касметычнымі мэтамі. Прыёмы самамасажу. Рабіць самамасаж.

самату́жнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Займацца саматужным промыслам.

2. перан. Рабіць што‑н. неарганізавана, прымітыўным спосабам.

свато́ўскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Уласцівы свату. Рыгорка пачаў рабіць сватоўскія залёты да Варынага бацькі Пракопа Герасімовіча. Дуброўскі.

скіцы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што і без дап.

Спец. Зрабіць (рабіць) эцюд, эскіз, накід.

[Ням. skizzieren ад грэч. schedios — наскора зроблены.]