то́псель, ‑я, м.
Спец. Касы парус трохвугольнай формы, які падымаецца над другім парусам.
[Гал. topzeil.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трох’я́русны, ‑ая, ‑ае.
З трыма ярусамі, гарызантальна размешчанымі адзін над другім. Трох’ярусная пабудова..
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трыпла́н, ‑а, м.
Самалёт, які мае тры нясучыя паверхні, размешчаныя адна над другой.
[Фр. triplan.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
atop [əˈtɒp] adv., prep. AmE (dated in BrE) зве́рху, наве́рсе, паўзве́рх; па; над;
a glass of beer with white foam atop ку́фель пі́ва з бе́лай пе́най зве́рху
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
okap, ~u
м.
1. прыстрэшак, падстрэшша; капеж;
2. выцяжны каўпак над плітой; выцяжка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
myślenie
myśleni|e
н. мысленне;
to daje do ~a — над гэтым трэба падумаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
dominacja
ж. кніжн. дамінаванне; перавага;
dominacja silnych nad słabymi — дамінаванне моцных над слабымі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
паві́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. павіс, ‑ла і павіснуў, ‑нула; зак.
1. Зачапіўшыся за што‑н., застацца вісець, утрымлівацца на чым‑н. Павіс снег на галінах. Павіслі слёзы на вейках. □ Ад сасны адламалася вялікая галіна і павісла над галовамі. Шамякін. Нарэшце.. [чалавек] ухапіўся рукамі за апошні сук, павіснуў на момант і тады ўжо скокнуў на зямлю. Чыгрынаў. // Абаперціся на каго‑н. усім цяжарам. Лёдзя шчыльней прыхінулася да брата і амаль павісла ў яго на руцэ. Карпаў.
2. Абвіснуць; апусціцца. Павіслі галіны да зямлі. □ Міхась пабялеў.. Чуб яго смешна павіс на правае вуха. Чарнышэвіч. Капітан глядзеў на профіль Колі, у якога над невялікім носам павіс казырок кепкі. Пестрак.
3. Стварыць уражанне чаго‑н. завіслага або нерухомага ў паветры. Павіслі туманы. □ Сіняя страказа, што сядзела на гарлачыку, успырхнула, павісла над вадой. Хомчанка. / Пра нябесныя свяцілы. Над далёкім борам павісла вялікае чырвонае сонца. Грахоўскі. Залатымі яблыкамі павіслі над галавою зоры. Нікановіч. / Пра гукі, пахі. Над вёскай павісла цішыня, толькі на далёкім жытнім палетку перагукваліся перапёлкі. Чарнышэвіч. // перан. Пра якія‑н. пачуцці, прадчуванні. Ужо два тыдні як над сялом павіс нейкі страх і трывога. Колас.
4. Выступіць, навіснуць над чым‑н. Скала павісла над морам. // Нахіліўшыся над чым‑н., звесіцца. Якуб Сегень павіс тварам цераз трыбунныя балясы над натоўпам, каб прывітаць усіх ад імя калгаснікаў. Чорны. // Вісець, будучы прычэпленым, прымацаваным да чаго‑н. Нерухома павіслі пустыя каўшы. Карпаў. Адзін самалёт цягнуў на правым крыле доўгую чорную пасму дыму. Неўзабаве з яго выкінуліся і павіслі на парашутах чорныя кропкі. Паўлаў.
•••
Павіснуць у паветры — застацца нявырашаным.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плато́, нескл., н.
Невялікая раўніна, узнятая над узроўнем мора на 200 м і вышэй. Тут, далей ад ракі, на шырокім зорным плато, якое пануе над старым горадам, будуюцца цэлыя ансамблі пяціпавярховых гмахаў новых жылых раёнаў. В. Вольскі.
[Фр. plateau.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераадо́льванне ср.
1. (каго, што) побе́да ж. (над кем, чем);
2. преодоле́ние;
3. преодоле́ние, переси́ливание, превозмога́ние;
1-3 см. пераадо́льваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)