пла́кса, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -е, Т-ай (-аю), ж., мн. -ы, -аў (разм.).

1. Той, хто многа і часта плача (звычайна пра дзяцей).

2. Пра таго, хто любіць скардзіцца, наракаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

dazmal

adv тады́, у той час

nno ~ — калі́сьці, мно́га гадо́ў таму́ наза́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

біскві́т

(фр. biscuit)

1) пульхнае салодкае печыва з цеста, у якое пакладзена многа жаўткоў і бялковай пены;

2) не пакрыты палівай фарфор.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

мультыві́за

(ад лац. multum = многа + visa, ад visus = прагледжаны)

віза, якая дае права на шматразовы ўезд у якую-н. краіну; шматразовая віза.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ната́ять сов.

1. (растаять) нарастава́ць;

ната́яло мно́го сне́гу нарастава́ла мно́га сне́гу;

2. (натопить) натапі́ць;

ната́ять воды́ из сне́га натапі́ць вады́ са сне́гу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

мно́жество ср.

1. мно́ства, -ва ср.; (многочисленность) бе́зліч, -чы ж.;

во мно́жестве мно́га, шмат, у вялі́кай ко́лькасці;

2. мат. мно́ства, -ва ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

забалбата́цца, ‑бачуся, ‑бочашся, ‑бочацца; зак.

Разм. Захапіцца балбатнёй, правесці многа часу ў балбатні. Забалбатаўся я з табой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ардына́р, ‑а, м.

Сярэдні за многа гадоў ўзровень вады ў рэчцы або вадаёме. Вада паднялася вышэй ардынара.

[Лац. ordinarius — звычайны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абцяжа́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

1. Зрабіцца цяжкім, вагавітым.

2. перан. Узяць на сябе многа клопату, цяжкасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абве́шацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Увешаць сябе чым‑н.; навешаць на сябе многа чаго‑н. Абвешацца гранатамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)