(Bazovský) Мілаш Аляксандр (11.1.1899, г. Турані-над-Вагам, Славакія — 15.12.1968),
славацкі жывапісец і графік. Нар. мастак Славакіі (1964). Вучыўся ў АМ у Будапешце (1918) і Празе (1919—24). Адзін з заснавальнікаў сучаснага славацкага жывапісу. Яго мастацтва блізкае да нар. формаў, нар. творчасці, што звязана з мяккім каларытам, умоўнасцю і спрошчанасцю малюнка, тонкім пачуццёвым лірызмам, тугою, смуткам. Аўтар тэматычных карцін, пейзажаў: «Веснавы струмень» (1927), «Чорныя сенажаці» (1930), «Дзяўчына са збанам» (1931), «Аранжавы конь» (1938), «Чорнае сонца» (1942), «Агасфер (Лудзільшчык)» (1948), «Радасная вёска» (1949), «Птушкі адлятаюць» (1957) і інш.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БАРАДЗІ́Н Сяргей Пятровіч
(25.9.1902, Масква — 22.6.1974),
рускі пісьменнік. Скончыў Вышэйшы літ.-маст.ін-т імя В.Я.Брусава (1926). З 1951 жыў у Ташкенце. Аўтар раманаў пра жыццё народаў Сярэдняй Азіі 1920-х г. «Апошняя Бухара», «Егіпцянін» (абодва 1932), гістарычных «Дзмітрый Данскі» (1941, Дзярж. прэмія СССР 1942), «Белы конь» (не завершаны, надрук. 1975—77), «Іван Каліта» (не завершаны, надрук. 1977), трылогіі «Зоркі над Самаркандам» («Кульгавы Цімур», 1953—54; «Кастры паходу», 1957—59; «Імгненны Баязет», 1972—73). Напісаў аповесць «Нараджэнне кветак» (1938). Навелы і ўспаміны ў кнізе «Дарогі» (выд. 1975).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
unbroken
[ʌnˈbroʊkən]
adj.
1) неразьбі́ты, непалама́ны, цэ́лы
2) безупы́нны, бесьперапы́нны
He had eight hours of unbroken sleep — Ён спаў бесьперапы́нна во́сем гадзі́наў
3) неаб’е́жджаны, непрыру́чаны
an unbroken horse — непрыру́чаны конь
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
нараві́цьнесов.
1. угожда́ть;
н. як ліхо́й скуле́ — не знать как угоди́ть;
2. (пробовать сделать что-л.) норови́ть;
конь усё ~ві́ў сарва́цца з пры́вязі — ло́шадь всё норови́ла сорва́ться с при́вязи
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ла́піна ’лапік’, ла́пінка ’тс’, ла́піна ’адзежына’, ’ануча’, ’невялікі ўчастак, заняты пад што-небудзь’, ’абсеў, незасеяны агрэх’, ’месца, дзе качаўся конь’ (гродз., віц., мін., ДАБМ). Паводле Грынавецкене (Сл. паўн.-зах., 2, 621), узыходзіць да літ.lopinȳs ’кавалак матэрыі, рыззё, ануча’, ’прагаліна’ < lōpas ’латка’ (Лаўчутэ, Балтызмы, 116–118). Аднак не выключана магчымасць утварэння ад ла́па4 (гл.) пры дапамозе апелятыўнага суф. ‑ін‑а.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бягу́нм
1.спарт Läufer m -s, -;
бягу́н на каро́ткія дыста́нцыі Kúrzstreckenläufer m, Sprínter m -s, -;
бягу́н на до́ўгія дыста́нцыі Lángstreckenläufer m;
2.уст (конь) Tráber m -s, -, Rénnpferd n -(e)s -е
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
перахля́бісты, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які мае перахлябіны, з перахлябінамі. Перахлябісты конь. □ Дзімка завёз вязку.. ў двор, скінуў яе там з санак і па крывой, перахлябістай вуліцы ішоў назад.Капыловіч.Міця напаткаў на пераездзе Драгуна, агранома з райза, рухавага перахлябістага чалавека.Навуменка.У гэты раз настаўнік гаварыў ціха, паўшэптам, нахіліўшыся крута наперад сваім перахлябістым тулавам.Зарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Разм. Прыстаць да чужога статка, двара, хаты і пад. Чалавек першы загаварыў да пастушкоў. — Ці не чулі вы, хлопцы, можа тут конь які прыблудзіўся?Крапіва.[Алень] прыблудзіўся на батарэю яшчэ зімой і, як расказваюць, быў пестуном гарматных разлікаў.Шамякін.// Далучыцца да якой‑н. групы; прыстаць да якога‑н. месца (пра чалавека).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
да́ццасов., разг.
1. (позволить что-л. с собой сделать) да́ться; см. дава́цца 1;
2. (быть усвоенным) да́ться;
матэма́тыка яму́ дала́ся лёгка — матема́тика ему́ дала́сь легко́;