ВЫСАЧА́НСКІ раён, адм.-тэр. адзінка ў БССР у 1924—31. Утвораны 17.7.1924 у складзе Віцебскай акругі (да 26.7.1930). Цэнтр — в. Высачаны. Пл. 776 км², 420 нас. пунктаў (1925). Падзяляўся на 10 сельсаветаў. Скасаваны 8.7.1931, яго тэр. ўвайшла ў склад Лёзненскага раёна.
т. 4, с. 321
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГРЭЙ,
адзінка паглынутай дозы выпрамянення і кермы ў СІ. Пазначаецца Гр. Названа ў гонар англ. фізіка Л.Грэя. Грэй роўны паглынутай дозе выпрамянення, пры якой абпрамененаму рэчыву масай 1 кг перадаецца энергія іанізавальнага выпрамянення 1 Дж. 1 Гр=Дж/кг=100 рад.
т. 5, с. 489
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГУ́ЛЬДЭН
(ням. Gulden ад Gold золата),
фларын, 1) грашовая адзінка Нідэрландаў, роўная 100 цэнтам. Уведзена ў 1816.
2) Залатая, потым сярэбраная манета ў некат. еўрап. краінах у 14—19 ст. (Аўстрыі, Германіі і інш.). У 17 ст. быў пашыраны на Беларусі.
т. 5, с. 528
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
вілае́т
(тур. vilâyet, ад ар. vilija = кіраваць)
адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Турцыі, Алжыры, Тунісе.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
гектап’е́за
(ад гекта- + п’еза)
адзінка ціску, роўная ціску 100 стэнаў на 1 м2.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кало́рыя
(ад лац. calor, -loris = цеплыня)
пазасістэмная адзінка вымярэння колькасці цеплыні, роўная 4,1868 джоўля.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
лемпі́ра
(ісп. lempira, ад Lempira = імя індзейскага правадыра)
грашовая адзінка Гандураса, роўная 100 сентава.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
бал
(фр. balle = шар)
1) адзінка вымярэння сілы або ступені якой-н. прыроднай з’явы напр. ветру, землетрасення;
2) лічбавая ацэнка поспехаў (у школе, у спорце).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
макрараён
(ад гр. makros = вялікі + фр. rayon = раён)
найбольшая тэрытарыяльная адзінка, у якую пры раяніраванні можна аб’яднаць па якіх-н. прыкметах розныя мясцовасці (параўн. мікрараён).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
pound1 [paʊnd] n.
1. фунт (мера вагі = 453,6 г);
Tom weighs about 130 pounds. Том важыць амаль 130 фунтаў;
a pound of butter фунт ма́сла
2. (таксама pound sterling) фунт (стэ́рлінгаў) (грашовая адзінка)
♦
one’s pound of flesh зако́ннае, але́ жо́рсткае патрабава́нне (платы, звароту чаго-н.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)