ве́нта

(ісп. venta = заезджы двор)

1) арганізацыя і месца збораў карбанарыяў у Францыі і Іспаніі 19 ст;

2) карчма ў Іспаніі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Камуне́рас,

паўстанне ў Іспаніі 1520-22; паўстанне ў Новай Гранадзе 1781.

т. 7, с. 541

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АЛЬКА́ЛЬД

(ісп. alcalde ад араб. алькады суддзя),

1) дзярж. чыноўнік, які выконваў пераважна суд. функцыі ў правінцыях сярэдневяковай Іспаніі.

2) У сучаснай Іспаніі і шэрагу дзяржаў Лац. Амерыкі выбарны і зацверджаны ўрадам кіраўнік муніцыпальнай адміністрацыі; выконвае адм. і некаторыя суд. функцыі.

т. 1, с. 278

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бегетры́я

(ісп. behetna)

вольная сялянская абшчына ў сярэдневяковай Іспаніі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

іда́льга, гіда́льга

(ісп. hidalgo)

дробнамаянтковы рыцар у сярэдневяковай Іспаніі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пасе́а

(ісп. paseo)

месца для прагулак у гарадах Іспаніі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

песе́та

(ісп. peseta)

грашовая адзінка Іспаніі, роўная 100 сентыма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

серэна́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

1. У сярэднія вякі ў Іспаніі і Італіі — вячэрняя песня, якая выконвалася звычайна пад акном каханай, у гонар яе.

2. Лірычны музычны твор тыпу сюіты для інструментальнага ансамбля. З.. прафесіянальным майстэрствам былі выкананы.. дзве часткі са струннай серэнады П. Чайкоўскага. «Звязда».

[Фр. sérénade ад іт. serenata.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

альгвасі́л

(ісп. alguacil)

судзейскі, а таксама паліцэйскі чын у Іспаніі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сенье́ра

(ісп. senora)

форма ветлівага звароту да жанчыны ў Іспаніі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)