паміры́ць, ‑міру, ‑мірыш, ‑мірыць;
Наладзіць згоду, мірныя адносіны паміж кім‑, чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паміры́ць, ‑міру, ‑мірыш, ‑мірыць;
Наладзіць згоду, мірныя адносіны паміж кім‑, чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўзіра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
Узірацца некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наўмы́сны, ‑ая, ‑ае.
Які робіцца з намерам, свядома.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыпы́нішча, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нерукатво́рны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
патаргава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе;
1. Спытаць пра цану чаго‑н., прыцаніцца.
2. Таргаваць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узвесялі́цца, ‑весялюся, ‑вяселішся, ‑вяселіцца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фено́мен, ‑а,
1. Рэдкая, незвычайная, выключная з’ява.
2. У ідэалістычнай філасофіі — суб’ектыўны змест нашай свядомасці, які не адлюстроўвае аб’ектыўнай рэчаіснасці.
[Ад грэч. phainómenon — тое, што з’яўляецца.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
генія́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Надзелены геніем (у 1 знач.); выключна адароны, таленавіты.
2. Уласцівы генію, творча дасканалы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
з’я́вішча, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)