Verbum

ба́цюшка, -і, мн. -і, -аў, м.

Поп, святар, а таксама зварот да яго.

Сельскі б.

ала́х, -а, м.

Бог у мусульман.

◊

Алах яго ведае (разм., часта жарт.) — невядома, не ведаю.

леснічо́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -чо́вак, ж. (разм.).

Хата лесніка і яго сям’і.

прэль, -і, ж.

Тое, што сапрэла, і яго пах; цвіль.

Яблыкі з прэллю.

Патыхае прэллю.

та́к-такі, часц. (разм.).

Аднак, усё-такі, усё ж.

Т. і не дачакаліся мы яго.

хо́бі, нескл., н.

Захапленне чым-н., любімы занятак у вольны час.

Яго х. — збіранне марак.

этымо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

У мовазнаўстве: першапачатковае, зыходнае значэнне слова і яго форма.

пагаво́рваць, -аю, -аеш, -ае; незак., аб кім-чым, пра каго-што і са злуч. «што».

Час ад часу ўзнаўляць размовы пра што-н., абмяркоўваючы што-н., перадаючы якія-н. чуткі.

Пагаворваюць аб яго ад’ездзе (пра яго ад’езд) або што ён ад’язджае.

неўздага́д, безас., у знач. вык. (разм.).

Не здагадацца, не зразумець; няўцям.

Яго словы мне былі н.