грубашэ́рсны, ‑ая, ‑ае.

З якога атрымліваюць грубую шэрсць, воўну. Грубашэрсная парода авечак. // Зроблены з грубай шэрсці. Грубашэрсныя тканіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шапава́льня, ‑і, ж.

Уст. Майстэрня або памяшканне, дзе апрацоўваюць, валяць шэрсць, а таксама вырабляюць з яе валеныя рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fuzzy [ˈfʌzi] adj.

1. неакрэ́слены; невыра́зны; цьмя́ны ( пра гук, адлюстраванне і г.д.)

2. пушы́сты (пра валасы, шэрсць)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прыліза́ць, ‑ліжу, ‑ліжаш, ‑ліжа; зак., каго-што.

1. Прыгладзіць языком. Кошка прылізала шэрсць.

2. Разм. Занадта старанна прыгладзіць (валасы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перастры́г, ‑у, м.

Спец. Паўторная стрыжка шэрсці. Рабіць перастрыг. // Шэрсць ад паўторнай (вясенняй) стрыжкі. Перастрыг мякчэйшы, чым першая стрыжка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закучара́віцца, ‑раўлюся, ‑равішся, ‑равіцца; зак.

Пачаць кучаравіцца. // Зрабіцца кучаравым. Шэрсць на тураўцовым сівым кані замакрэла, закучаравілася ад поту. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саску́бці, ‑бу, ‑беш, ‑бе; ‑бём, ‑бяце; зак., што.

1. Скубучы, сарваць. Саскубці траву.

2. Зрабіць шэрсць прыгоднай для прадзення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапы́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; незак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Падымацца ўверх, стаяць тарчма (пра валасы, шэрсць і пад.).

2. перан. Быць незадаволеным чым-н.; упарціцца.

|| зак. устапы́рыцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -рыцца (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фу́тра, -а, н.

1. Валасяное покрыва на целе жывёлы; шэрсць.

2. Вырабленая шкура пушнога звера, а таксама гэтыя шкуры як прадмет гандлю, вытворчасці.

Ф. вавёркі.

Гандляваць футрам.

3. Зімовая вопратка з вырабленых шкур пушнога звера.

|| прым. фу́травы, -ая, -ае і футро́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уты́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да утылю, з’яўляецца утылем. Утыльныя тавары. Утыльная шэрсць. // Прызначаны для перапрацоўкі утылю. Утыльны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)