official​1 [əˈfɪʃl] n. чыно́ўнік, службо́вая асо́ба, слу́жачы;

a bank official ба́нкаўскі слу́жачы;

municipal officials муніцыпа́льныя ўла́ды;

government officials дзяржа́ўныя слу́жачыя, ура́давыя чыно́ўнікі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вальдма́йстар

(ад ням. Wald = лес + Meister = майстар)

чыноўнік у Расійскай імперыі, які загадваў казённымі лясамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

servant [ˈsɜ:vənt] n.

1. слуга́; слу́жка; служа́нка; на́йміт; на́ймічка;

keep servants трыма́ць слуг

2. слу́жачы; службо́вец;

a public/civil servant дзяржа́ўны слу́жачы, ура́давы чыно́ўнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

officer [ˈɒfɪsə] n.

1. афіцэ́р;

a commanding officer камандзі́р

2. чыно́ўнік, службо́вая асо́ба, слу́жачы;

an administrative officer адміністраты́ўны слу́жачы;

officers of state дзяржа́ўныя слу́жачыя

3. паліцэ́йскі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пракура́тар, ‑а, м.

1. У Старажытным Рыме — асоба, якая кіравала чыёй‑н. маёмасцю, маёнткам, гаспадаркай і пад.

2. У Старажытным Рыме — імператарскі чыноўнік, які ведаў фінансамі, зборам налогаў, харчаваннем і пад.; намеснік у невялікіх правінцыях з вышэйшай адміністрацыйнай і судовай уладай.

[Лац. procurator.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фуфа́йка, ‑і, ДМ ‑файцы; Р мн. ‑фаек; ж.

1. Цёплая вязаная кашуля. — У паласатай матроскай фуфайцы, — шаптаў чыноўнік. — ..Прозвішча Курыдзе... Самуйлёнак.

2. Куртка, падшытая ватай; ватоўка. [Ірка] скручвала з ваты, якую скубла са старой матчынай фуфайкі, кнот, падпальвала яго. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́нза

(яп. bond-zu = літар. добры настаўнік)

1) будыйскі святар, манах у краінах Азіі;

2) перан. надзьмуты, ганарысты чыноўнік.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

фіска́л, ‑а, м.

1. У Расіі 18 ст. — чыноўнік, які назіраў за законнасцю ў галіне фінансавых і судовых дзеянняў урада, устаноў і асоб.

2. перан. Даносчык, паклёпнік. Фіскалам і даносчыкам стваралі такія невыносныя ўмовы жыцця, што яны мімаволі павінны былі пакідаць семінарыю. Сяргейчык.

[Ад лац. fiscalis — казённы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

functionary

[ˈfʌŋkʃəneri]

1.

n., pl. -aries

урадо́вец -ўца m.; функцыянэ́р -а, службо́вец -ўца, чыно́ўнік -а m., чыно́ўніца f.

party functionary — парты́йны функцыянэ́р

2.

adj.

афіцы́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бо́нза

(яп. bond-zu = добры настаўнік)

1) будыйскі святар і манах у краінах Азіі;

2) перан. надзьмуты, ганарысты чыноўнік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)