шызава́та-чо́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шызава́та-чо́рны шызава́та-чо́рная шызава́та-чо́рнае шызава́та-чо́рныя
Р. шызава́та-чо́рнага шызава́та-чо́рнай
шызава́та-чо́рнае
шызава́та-чо́рнага шызава́та-чо́рных
Д. шызава́та-чо́рнаму шызава́та-чо́рнай шызава́та-чо́рнаму шызава́та-чо́рным
В. шызава́та-чо́рны (неадуш.)
шызава́та-чо́рнага (адуш.)
шызава́та-чо́рную шызава́та-чо́рнае шызава́та-чо́рныя (неадуш.)
шызава́та-чо́рных (адуш.)
Т. шызава́та-чо́рным шызава́та-чо́рнай
шызава́та-чо́рнаю
шызава́та-чо́рным шызава́та-чо́рнымі
М. шызава́та-чо́рным шызава́та-чо́рнай шызава́та-чо́рным шызава́та-чо́рных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ferrous [ˈferəs] adj. chem. жале́зісты;

ferrous metals чо́рныя мета́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чо́рны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. чо́рны чо́рныя
Р. чо́рнага чо́рных
Д. чо́рнаму чо́рным
В. чо́рнага (адуш.) чо́рных (адуш.)
Т. чо́рным чо́рнымі
М. чо́рным чо́рных

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чо́рны, -ая, -ае.

1. Які мае колер сажы, вугалю; проціл. белы.

Чорная фарба.

Чорная барада.

Ч. дым.

2. Цёмны, больш цёмны ў параўнанні з чым-н. больш светлым.

Ч. хлеб.

Ч. ад загару.

3. Брудны, запэцканы.

Чорныя рукі ад гразі.

4. Некваліфікаваны, які не патрабуе высокага майстэрства, часта фізічна цяжкі і брудны (пра работу).

Чорная работа.

5. Прызначаны для якіх-н. службовых ці бытавых мэт; не парадны, не галоўны.

Ч. ход.

Чорная лесвіца.

6. Не апрацаваны, чарнавы.

Ч. варыянт рукапісу.

7. перан. Нізкі, каварны, подлы.

Чорная зайздрасць.

Чорныя справы.

8. перан. Дрэнны, адмоўны.

Чорныя старонкі біяграфіі.

Ч. бок жыцця.

9. перан. Цяжкі, змрочны, беспрасветны.

Чорныя думкі.

Чорная доля.

10. перан. Крайне рэакцыйны.

Чорныя сілы.

11. У Рускай дзяржаве 14—17 стст.: цяглавы, падатковы; дзяржаўны, не прыватнаўласніцкі (гіст.).

Чорныя землі.

12. Паводле міфалагічных уяўленняў: вядзьмарскі, чарадзейскі, звязаны з нячыстай сілай.

13. Як састаўная частка некаторых заалагічных і батанічных назваў.

Чорныя парэчкі.

Чорная рабіна.

Ч. дзяцел.

Чорнае золата

1) нафта;

2) каменны вугаль.

Чорная біржа (чорны рынак) — неафіцыйная біржа (рынак).

Чорная ікра — ікра асятровых рыб.

Чорная кава — моцная кава без малака і вяршкоў.

Чорны лес — лісцёвы лес, чарналессе.

Чорны шар — выбарчы шар, які азначае «супраць абрання» каго-н.

Чорныя металы — назва жалеза і яго сплаваў (сталі, чыгуну і г.д.).

На чорную гадзіну (разм.) — на цяжкі час (пакінуць што-н.).

Ні чорнага ні белага (разм.) — не абазвацца, не сказаць ні слова каму-н.

Трымаць у чорным целе — сурова, строга абыходзіцца з кім-н.

У чорным святле — змрочным, непрыглядным, горш, чым на самай справе (бачыць, падаваць, паказваць і пад. што-н.).

Чорная косць (костка) (уст.) — пра людзей простага, недваранскага паходжання.

Чорны дзень (разм.) — перыяд нястачы, беднасці ў жыцці; цяжкая часіна.

Чорным па белым (разм.) — дакладна, выразна, ясна (напісана).

Як чорны вол (рабіць, працаваць; разм.) — рабіць не пакладаючы рук.

|| наз. чарната́, -ы́, ДМ -наце́, ж. і чарно́та, -ы, ДМо́це, ж. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

навалачы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -лачэ́цца; навало́кся, -лакла́ся, -ло́ся; зак. (разм.).

1. Прыйсці куды-н. у вялікай колькасці (пагард.).

Навалаклося народу ў хату.

2. Насунуўшыся, закрыць, засланіць сабою.

Навалакліся чорныя хмары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парэ́чкі, -чак, адз. парэ́чка, -і, ДМ -чцы, ж.

Кустовая ягадная расліна з ядомымі кісла-салодкімі ягадамі, а таксама самі гэтыя ягады.

Чырвоныя, чорныя, белыя п.

|| прым. парэ́чкавы, -ая, -ае.

Парэчкавае варэнне.

П. куст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

blackcurrant [ˌblækˈkʌrənt] п. bot. чо́рныя парэ́чкі;

a blackcurrаnt bush куст чо́рных парэ́чак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

брыво́, -а́, мн. бро́вы, Р бро́ваў і брыво́ў, Д бро́вам і брыва́м, Т бро́вамі і брыва́мі, М на бро́вах і брыва́х, н.

Дугападобная палоска валасоў над вокам.

Чорныя бровы.

|| прым. бро́ўны, -ая, -ае.

Броўныя дугі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

jet black [ˌdʒetˈblæk] adj. чо́рны як смоль;

jetblack hair чо́рныя як смоль валасы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Куры́нычорныя парэчкі’ (Сцяшк. Сл.). Да кура (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)