тёмный в разн. знач. цёмны;
тёмная ночь цёмная ноч;
тёмные во́лосы цёмныя валасы́;
тёмная вода́ мед. цёмная вада́;
тёмный смысл цёмны сэнс;
тёмное де́ло цёмная спра́ва;
све́тлые и тёмные воспомина́ния све́тлыя і цёмныя ўспамі́ны;
тёмные си́лы цёмныя сі́лы;
◊
темны́м-темно́ цёмна-цёмна, цямню́сенька;
тёмный лес цёмны лес;
темна́ вода́ во о́блацех книжн. цёмная спра́ва, нічо́га не я́сна.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
brown bread
1) цёмны хлеб
2) чо́рны хлеб
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
кату́х м
1. (маленькі хлеў) Stall für Kléinvieh;
2. (цёмны малы пакой) élendes Loch, schléchtes Zímmer
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
шчаву́к, ‑у, м.
Абл. Дзікае шчаўе. Пад самай страхой рос на кучы сухога гною высокі, у пахі, шчавук, цёмны, з жоўтым дробным насеннем на голых дудках. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
mud
[mʌd]
n.
гразь f.
clear as mud — незразуме́лы, цёмны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
somber
[ˈsɑ:mbər]
adj.
1) цёмны, змро́чны, пану́ры
2) су́мны, марко́тны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
загарэ́лы, ‑ая, ‑ае.
Цёмны, смуглы ад загару. У мужчын твары абветраныя, загарэлыя, запыленыя. Галавач. [Хлапчук], відаць, толькі што пакупаўся, бо яго карычневая, загарэлая скура блішчала на сонцы як адпаліраваная. Бяганская.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
око́льный
1. кружны́;
око́льный путь кружны́ шлях;
2. перен. абхо́дны, цёмны;
око́льным путём абхо́дным шля́хам;
3. (окрестный) уст. навако́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
benighted
[bɪˈnaɪtɪd]
adj.
1) цёмны, неадукава́ны
2) захо́плены но́ччу (у даро́зе)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
darkroom
[ˈdɑ:rkru:m]
n.
цёмны пако́й, цямні́ца f. (пако́й для праяўле́ньня сту́жкі)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)