прыцяні́ць, ‑цяню, ‑ценіш, ‑цаніць; зак., што.

Прысланіць, прыкрыць чым‑н. ад святла; паставіць, змясціць дзе‑н. у цень. Прыцяніць вазон. Прыцяніць расаду ад сонца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schátten

m -s, -

1) цень

im ~ — у цяні́

~ spénden — дава́ць цень

er ist nur noch ein ~ — ад яго́ заста́ўся адзі́н то́лькі цень

j-n in den ~ stéllen — заслані́ць каго́-н.

man kann nicht über séinen (éigenen) ~ spríngen* — вышэ́й ад сваі́х пят не падско́чыш

2) здань, пры́від

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

shade

[ʃeɪd]

1.

n.

1) за́сень f., цень -ю m.

in the shade of a tree — у за́сені дрэ́ва

light and shade — сьвятло́ й це́нь (і ў перано́сным значэ́ньні)

2) засло́на ад сьвятла́, жалю́зі, indecl.

3) адце́ньне (ко́леру)

4) цень f., пры́від -у m.

2.

v.t.

заве́шваць, засланя́ць, за́сьціць ад сьвятла́; зацямня́ць

•

- the shades

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гарбаце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Станавіцца гарбатым. Цень то выпростваўся, большаў, то смешна гарбацеў, перарываўся, калі я ступаў у якую-небудзь калдобіну ці разору. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матну́цца сов.

1. мотну́ться; качну́ться;

2. мелькну́ть, промелькну́ть;

мі́ма акна́ ~ну́ўся цень — ми́мо окна́ мелькну́ла (промелькну́ла) тень

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

shadow​2 [ˈʃædəʊ] v.

1. кіда́ць цень, зацямня́ць

2. высо́чваць, хадзі́ць па пя́тах;

He was shadowed by the police. Паліцыя ішла па ягоных слядах.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

со́хлы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Сухі, высахлы. Сохлае лісце. Сохлае дрэўца. □ Жабулька скокнула пад куст вярбы, У лісце сохлае, дзе цень рабы. Пысін. Схілялі вербы сохлае суччо. Гаўрусёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пало́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Лопаць час ад часу. У цень пазашывалася ўсё жывое: у вішняку, дакапаўшыся аж да самага карэння, ляніва палопвалі крыл[а]мі разамлелыя куры. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вандро́вішча, ‑а, н.

Месца вандроўкі, прыстанішча вандроўнікаў. І вось ужо за мной рака, Агні вандровішчаў знаёмых, І вось мой цень на ледніках, І голас на вяршынях стромых! Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уно́чы, прысл.

У начны час, ноччу. Нас паліла сонца ўдзень, Халадзіў уночы цень. Бядуля. Вітанне таму, хто ў суровыя годы Не ведаў спакою ні ўдзень, ані ўночы. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)