балю́часць, ‑і, ж.

Уласцівасць балючага. [Ад слоў] дзедавай песні.. разліваецца па ўсім целе сцюдзёная, незразумелая балючасць. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

красну́ха, ‑і, ДМ ‑нусе, ж.

Заразная дзіцячая хвароба, якая суправаджаецца чырванаватай высыпкай на целе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліша́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лішая (у 1 знач.). Лішайная высыпка на целе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забе́гаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць бегаць.

•••

Мурашкі забегалі па спіне (скуры, целе) гл. мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загаі́ць, ‑гаю, ‑гоіш, ‑гоіць; зак., што.

Залячыць, зажывіць (якое‑н. пашкоджанне на целе). Загаіць рану.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ва́ксінг

(англ. waxing)

пазбаўленне ад валасоў на целе з дапамогай воску.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

vóllschlank

a по́ўны, у це́ле

éine ~e Figúr — ста́тная фігу́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вош, ‑ы, ж.

Дробнае насякомае, якое паразітуе на целе чалавека і жывёл.

•••

Карміць вошай гл. карміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбі́тасць, ‑і, ж.

Вялікая стомленасць, расслабленасць. Страшэнна балела галава, ва ўсім целе адчувалася вяласць, разбітасць. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́пія, -і, мн. -і, -пій, ж.

1. Галаваногі марскі малюск (каракаціца), у целе якога выпрацоўваецца карычневае фарбавальнае рэчыва.

2. Натуральная карычневая фарба з гэтага рэчыва, а таксама малюнак, выкананы такой фарбай, і фатаграфія карычневага тону.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)