cute [kju:t] adj.

1. infml прыго́жы; пана́дны; прыва́бны

2. AmE хі́тры, хітрава́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vulpine

[ˈvʌlpaɪn]

adj.

лісі́ны, хі́тры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

wily

[waɪli]

adj.

хі́тры, падма́нны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

езуі́т, -а, М -і́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Манах — член каталіцкага манаскага ордэна «Таварыства Ісуса».

2. перан. Хітры, крывадушны, каварны чалавек.

|| ж. езуі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (да 2 знач.).

|| прым. езуі́цкі, -ая, -ае.

Е. ордэн.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ліса́ ж., прям., перен. лиса́;

серабры́стая л. — серебри́стая лиса́;

хі́тры як л. — хи́трый как лиса́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Му́дны ’хітры’ (Касп.). Няясна. Магчыма, у выніку кантамінацыі слоў му́дры і му́тны ’падазроны, не зусім ясны’. Ці мена ‑р‑ > ‑н‑, выкліканая шматзначнасцю лексемы мудры для адрознення (?). Параўн. тураў., гродз. му́дры ’хітры’ (ТС, КЭС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

хітрэ́ц, ‑раца, м.

Хітры чалавек; хітрун. [Колька:] — Калі ж ты іх [алоўкі] купіў? От хітрэц, разам хадзілі і я не бачыў. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хі́трасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. гл. хітры.

2. Учынкі, паводзіны, разлічаныя на ўвядзенне каго-н. у зман.

Разгадаць чыю-н. х.

3. Спрытнасць, выкрутлівасць.

Не ўменнем, дык хітрасцю.

4. Аб чым-н., што зроблена мудрагеліста, складана, з загадкай.

Замок з хітрасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

guileful

[ˈgaɪlfəl]

adj.

хі́тры, падсту́пны, ашука́нскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

лука́вый

1. хі́тры;

2. сущ. (дьявол) нячы́сты, -тага м., нячы́сцік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)