канста́нта, ‑ы,
1. Пастаянная велічыня (у матэматыцы, фізіцы,
2. Пастаянны элемент, часцей пастаянны націск на пэўным складзе, у рытмічнай арганізацыі верша.
[Ад лац. constans.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канста́нта, ‑ы,
1. Пастаянная велічыня (у матэматыцы, фізіцы,
2. Пастаянны элемент, часцей пастаянны націск на пэўным складзе, у рытмічнай арганізацыі верша.
[Ад лац. constans.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
субліма́т, ‑у,
1. У
2.
[Ад лац. sublimatus — высока падняты.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ніко́лькі,
Ні ў якой меры; ані.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
арга́нік
(
спецыяліст у галіне арганічнай
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
электрахі́мія, ‑і,
Раздзел фізічнай
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Мадыфікацыі паліморфныя (у
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Функцыянальны аналіз (у
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Ізамерыя прасторавая (у
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)