цэлая рацыянальная функцыя

т. 17, с. 161

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

называ́льны, -ая, -ае (спец.).

Які мае адносіны да называння.

Называльная функцыя слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ката́нгенс, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Трыганаметрычная функцыя, роўная адносінам косінуса да сінуса.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

недастатко́васць, -і, ж.

1. гл. недастатковы.

2. Недастатковая функцыя якога-н. фізіялагічнага органа (спец.).

Сардэчная н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

function​1 [ˈfʌŋkʃn] n.

1. прызначэ́нне, абавя́зак, фу́нкцыя

2. імпрэ́за; прыём (пра афіцыйныя мерапрыемствы і да т.п.)

3. math. фу́нкцыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

та́нгенс, -а, мн. -ы, -аў, м.

Трыганаметрычная функцыя, роўная адносінам сінуса дадзенага вугла да косінуса дадзенага вугла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фу́нкция в разн. знач. фу́нкцыя, -цыі ж.;

служе́бные фу́нкции службо́выя фу́нкцыі;

произво́дная фу́нкция мат. вытво́рная фу́нкцыя;

фу́нкция щитови́дной железы́ биол. фу́нкцыя шчытападо́бнай зало́зы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прызначэ́нне, -я, н.

1. Роля, функцыя каго-, чаго-н.

Спецыяльнае п.

Група асобага прызначэння.

2. Рашэнне аб залічэнні на пасаду, якую-н. работу, а таксама дакумент з такім рашэннем.

Атрымаць п. на работу.

3. Асноўная функцыя чаго-н., прызначанасць для чаго-н.

Скарыстаць па прызначэнні.

П. інструментаў.

Перадаць па прызначэнні (куды належыць).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

касе́канс, ‑а, м.

Трыганаметрычная функцыя — секанс дапаўняльнага вугла.

[Ад лац. co — разам і secans — сякучы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ката́нгенс, ‑а, м.

Трыганаметрычная функцыя — тангенс дапаўняльнага вугла.

[Ад лац. co — разам і tangens — датычны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)