кро́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да крону ​1. Кронавая фарба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пастападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на пасту, з уласцівасцямі пасты. Пастападобная фарба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фа́бра, ‑ы, ж.

Уст. Фарба для чарнення валасоў, вусоў і барады.

[Ад ням. Farbe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ба́гра ’пурпурная фарба’. Гл. багро́вы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

paint​1 [peɪnt] n. фа́рба;

Wet paint! Асцярожна, пафарбавана! (надпіс);

as fresh as paint як но́венькі;

gloss/matt/acrylic paint бліску́чая/ма́тавая/акры́лавая фа́рба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пааблу́плівацца, ‑аецца; зак.

Разм. Аблупіцца — пра ўсё, многае. Фарба пааблуплівалася. Калоны пааблупліваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палупі́цца, ‑лупіцца; зак.

Разм. Трохі або поўнасцю аблупіцца. Фарба на сценах палупілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіе́на, ‑ы, ж.

Цёмна-жоўтая фарба, якая выкарыстоўваецца ў жывапісе; сіенская зямля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лазу́р, лазу́рак ’блакіт’, ’фарба светла-сіняга колеру’ (ТСБМ; ігн., Сл. паўн.-зах., Касп.), лазу́рка ’тс’ (Нас.), ст.-бел. лазоръ, лязуръ ’блакітны камень, блакітная фарба’ (пач. XVII ст.) запазычаны са ст.-польск. lazur (Булыка, Запазыч., 187) < с.-в.-ням. lāsūr(e) < с.-лац. lazurium, lasurium < араб. lāzaward < перс. lādzwärd ’лазурыт’, ’колер гэтага блакітнага каменя’, ’блакітная фарба’ (Слаўскі, 4, 83).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

umber​1 [ˈʌmbə] n. у́мбра (фарба);

burnt umbra палёная у́мбра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)