Orient [ˈɔ:riənt] n. the Orient lit. Усхо́д, краі́ны Усхо́ду;

spices from the Orient во́стрыя прыпра́вы з Усхо́ду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rising [ˈraɪzɪŋ] n.

1. паўста́нне, бунт

2. пад’ём

3. усхо́д, узыхо́д;

the rising of the sun узыхо́д со́нца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

W-Z

= Wschód-Zachód (Trasa) Усход-Захад = траса

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

восхо́д м.

1. (действие) узыхо́джанне, -ння ср., узыхо́д, -ду м.;

2. (появление светила) усхо́д, -ду м., узыхо́д, -ду м.;

с восхо́дом со́лнца з усхо́дам со́нца;

3. (сторона горизонта, восток) усхо́д, -ду м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ост

(гал. oost)

1) усход, усходні напрамак;

2) усходні вецер.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

wsch

1. = wschód — усход; У;

2. = wschodni — усходні; усх.

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ascension

[əˈsenʃən]

n.

1) узыхо́джаньне, уздыма́ньне n.; узьня́цьце n.

2) усхо́д -у m. (нябе́снага це́ла)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Óri¦ent, Ori¦ént

m -s Усхо́д; краі́ны Блі́жняга і Сярэ́дняга Усхо́ду

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Сход 1 ’сумеснае пасяджэнне, збор’ (ТСБМ, Гарэц., Некр. і Байк., Ласт., Бяльк., Растарг.). Дэвербатыў ад сыходзіцца ’збірацца’, да ход, хадзіць, гл.

Сход 2 ’усход (сонца і пад.)’ (Некр. і Байк., Сцяц. Сл., Сл. ПЗБ, ТС), ’усход (кірунак свету)’: тут сход, а там полудзянь (Сл. рэг. лекс., Сцяц. Сл.), ’трэцяя квадра месяца, апошняя фаза’ (Нас., Ласт., Касп., Мядзв., Гарэц., Сл. ПЗБ, ТС, Сцяшк. Сл., ЛА, 2, Растарг., Мат. Гом.). Дэвербатыў ад схо́дзіць ’узыходзіць (пра сонца)’ (Сцяшк., Скарбы, Сл. ПЗБ), ’знікаць’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ), што да хадзіць (гл.), параўн. узыхо́дзіць, сысці́.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сіро́ка

(іт. sirocco, ад ар. sark = усход)

сухі гарачы паўднёвы або паўднёва-ўсходні вецер у Міжземнамор’і.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)