dominion
[dəˈmɪnjən]
n.
1) ула́да f., панава́ньне n.
2) дамініён -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пантыфека́т
(лац. pontificatus)
улада, дзейнасць і перыяд праўлення папы рымскага.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ахлакра́тыя
(гр. ochlokratia, ад ochlos = натоўп + kratos = улада)
улада натоўпу.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Воласць (БРС, Нас., Бяльк., Яшк.). Рус. во́лость, укр. во́лость, ст.-рус. волость ’вобласць, тэрыторыя, дзяржава, улада’, ст.-бел. во́лость ’воласць’, ст.-слав. власть, польск. włość, чэш. vlast, славац. vlasť ’айчына’, серб.-харв. вла̑ст, славен. lȃst, род. скл. lastȋ ’уладанне, маёмасць’, балг. власт ’улада’. Прасл. volstь < voldtь (< уладаць) (Махэк₂, 693; Скок, 3, 604). Роднасныя: лат. vàlsts ’дзяржава’, літ. valsčius ’воласць’ (Траўтман, 340 і наст.; Буга, РФВ, 75, 133 і наст.; Фасмер, 1, 344). Некалькі інакш аб словаўтварэнні КЭСРЯ (65) і Шанскі (1, В, 151 і наст.), якія выводзяць ад *volda ’ўлада’ з дапамогай суф. ‑tь: *voldtь > volstь > volostь.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
coercion
[koʊˈɜ:rʃən]
n.
1) прыму́с -у, уці́ск -у m.
2) ула́да мо́цнае рукі́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Kaiser, kaiser
[ˈkaɪzər]
1.
n.
ка́йзэр -а m.
2.
adj.
ка́йзэраўскі (во́йска, ула́да)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
алігакра́тыя
(ад гр. oligos = нешматлікі, нязначны + kratos = улада)
улада невялікай групы людзей.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
усталява́цца, -лю́юся, -лю́ешся, -лю́ецца; -лю́йся; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Надзейна ўстанавіцца, умацавацца, зрабіцца ўстойлівым, наступіць.
Улада ўсталявалася.
Зіма ўсталявалася.
Усталявалася цішыня.
2. Асесці, уладкавацца дзе-н.
Ён усталяваўся на новым месцы.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Наладзіцца, замацавацца, стаць звычаем, традыцыяй.
Паміж імі ўсталяваліся добрыя адносіны.
У нас ужо ўсталявалася такая традыцыя.
|| незак. усталёўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. усталява́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
-крат
(гр. kratos = улада)
другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццю «валадар».
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
-кратыя
(гр. kratos = улада)
другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццю «ўлада».
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)