arouse

[əˈraʊz]

1.

v.t.

1) будзі́ць

The noise aroused him — Го́ман разбудзі́ў яго́

2) узбуджа́ць

to arouse suspicion — узбуджа́ць, выкліка́ць падазрэ́ньне

3) пабуджа́ць, уздыма́ць

to arouse to action — пабуджа́ць да дзе́яньня

2.

v.i.

прачына́цца; прабуджа́цца, узбуджа́цца (пра пачуцьцё)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stimulate

[ˈstɪmjəleɪt]

1.

v.t.

1) заахво́чваць, падбадзёрваць, пабуджа́ць (да дзе́йнасьці)

2) узбуджа́ць, стымулява́ць

2.

v.i.

быць сты́мулам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

whet

[hwet]

v.t.

1) тачы́ць

to whet a knife — натачы́ць нож

2) Figur. узбуджа́ць; завастра́ць (апэты́т, жада́ньне)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

інтрыгава́ць

1. intrigíeren vi, Ränke schmíeden;

2. (узбуджаць цікавасць) néugierig máchen, Spánnung errégen;

гэ́та мяне́ заінтрыгава́ла das hat(te) mich néugierig gemacht, ich bin [war] daráuf gespánnt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

інтрыгава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; незак.

1. Весці інтрыгі (у 1 знач.). Інтрыгаваць супраць.. [Ланскага] таксама было марна. Інтрыгаваць можна супраць асобы, а ён даўно ўжо не быў ні асоба, ні дзяржаўны муж. Караткевіч.

2. каго-што. Узбуджаць цікавасць таямнічасцю, незвычайнасцю, загадкавасцю. [Гунаву] інтрыгавала і непакоіла паперка ў планшэце, асабліва надпіс, які толькі што зрабіў начальнік. Самуйлёнак. Словы ж аб важных справах, ды, відаць, справах, звязаных з партызанскім злучэннем, насцярожвалі .. [Сыкуна], нават інтрыгавалі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

provoke

[prəˈvoʊk]

v.t.

1) злава́ць

2) выкліка́ць; узбуджа́ць

to provoke to quarrel, indignation — вы́клікаць сва́рку, абурэ́ньне

3) правакава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

evoke

[ɪˈvoʊk]

v.t.

1) выкліка́ць (сьмех); узбуджа́ць (запа́л, успаміны)

2) Law выкліка́ць спра́ву зь ніжэ́йшага ў вышэ́йшы суд

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Разразі́ць ’растрывожыць’: пабіў калена і так разразіў рану, што аж гніць пачала (Сцяшк. Сл.), розразі́ць ’сапсаваць, атруціць’ (ТС), з іншым трываннем, разража́ць ’раздражняць’ (Ян.), ’узбуджаць’ (Юрч.), разража́цца ’запаляцца, чырванець’ (воран., Сл. ПЗБ). Ад раз- і разіць (гл.). Паводле Варбат (Зб. Трубачову, 26), сюды ж рус. дыял. разрази́ть ’растрывожыць, растравіць (рану)’, ’раздражніць, расстроіць’, укр. разрази́ти ’раздражніць, растравіць’ (< прасл. *orzraziti), а таксама стараж.-рус. раздразити ’разбіцца’, ст.-польск. rozdrazic się ’тс’, ст.-слав. роздразити ’разбіць’ з выдзяленнем асновы *draziti > *dražiti, гл. дражніць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

agitate [ˈædʒɪteɪt] v.

1. (for/against) агітава́ць;

agitate for/against smb./smth. агітава́ць за каго́-н./што-н./су́праць каго́-н./чаго́-н.

2. хвалява́ць, узбуджа́ць;

be agitated хвалява́цца

3. узбо́ўтваць, пераме́шваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

legal [ˈli:gəl] adj.

1. юрыды́чны;

the British legal system брыта́нская юрыды́чная сістэ́ма;

a legal adviser юрыско́нсульт

2. лега́льны; зако́нны; дазво́лены зако́нам

3. судо́вы;

take legal action падава́ць у суд, узбуджа́ць судо́вую спра́ву

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)