віхну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Разм. Зрабіць раптоўны рэзкі рух убок. Кіўнула [Тося] галавой, — аж віхнулася бялявая каса, скручаная ў вянок. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адгрэ́бці, ‑грабу, ‑грабеш, ‑грабе; ‑грабём, ‑грабяце; зак., што.

Грабучы, адсунуць убок. Мікіта адгроб ад варот гной, прычыніў вароты і пайшоў да стога. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абы́клы, ‑ая, ‑ае.

Заўсёдны, звыклы. Зноў пачаў асталёўвацца.. абыклы рух жыцця. Чорны. Ён жа [Чорны] адкладаў убок сваё, траціў час, парушаў абыклы распарадак. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накася́к, прысл.

Не прама, убок ад прамога кірунку; наўскасяк. Сцежка ішла накасяк. / у перан. ужыв. Так, сяк, накасяк, абы не па-людску. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sidestep​2 [ˈsaɪdstep] v.

1. адступа́ць убо́к

2. ухіля́цца (ад удару); адхіля́цца (ад пытання);

sidestep responsibility пераклада́ць адка́знасць;

sidestep facts замо́ўчваць фа́кты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адшмаргну́ць (адвесці назад, убок – фіранку і г. д) zurückschieben* vt, beiséite schíeben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

апада́ць

1. гл апасці;

2. (спускацца ўніз, даваць нахіл убок) sich néigen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

адслані́ць (адсунуць убок, адкрыць) zurückschieben* vt, beiséite schíeben* vt, zur Séite schíeben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

aside [əˈsaɪd] adv. убо́к; збо́ку; убаку́;

put/set aside

1)адклада́ць, адкла́дваць (грошы);

We set aside some money for repairs. Мы адклалі грошы на рамонт.

2) адклада́ць на по́тым;

We put the question aside for next week. Мы адклалі пытанне на наступны тыдзень;

take smb. aside адве́сці каго́-н. убо́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

divert

[dəˈvɜ:rt]

v.t.

1) адво́дзіць, зьмяня́ць кіру́нак, накіро́ўваць убо́к

2) адця́гваць ува́гу

3) забаўля́ць (-ца)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)