Дзі́да ’кап’ё, піка’ (БРС). Першакрыніцай з’яўляецца тур. džida ’тс’. У бел. мове з польск. dzida (< тур.). Гл. Слаўскі, 1, 192.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ізю́м

(тур. üzüm)

тое, што і разынкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

каі́к

(тур. kayik)

лёгкая вузкая турэцкая лодка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Біруза́. Рус. бирюза́, укр. бірюза́. Лічыцца запазычаннем з тур. мовы (тур. piruzä, fīrūza < перс. pīrōze; Локач, 49; Дзмітрыеў, Тюрк. эл., 38; Фасмер, 1, 167–168).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

каю́к

(тур. kayik)

рачное вёслава-паруснае грузавое судна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Rúnde

f -, -n

1) круг, ко́ла

2) раўны́, тур, ко́ла;

éine ~ Bier па ку́флю пі́ва (для ўсіх, хто сядзіць за сталом)

3) патру́ль, дазо́р;

séine ~ máchen рабі́ць абыхо́д

4) спарт. круг (па бегавой дарожцы); рауны́ (бокс); шахм. тур

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

аске́р

(тур. asker, ад ар. askar = салдат)

турэцкі салдат.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кана́к

(тур. konak)

урадавы будынак, дзяржаўная ўстанова ў мусульман.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

капшу́к

(тур. kapčuk)

мяшочак для тытуню, які зацягваецца шнурком.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эфе́ндзі

(тур. efendi)

пачцівы зварот да мужчын у Турцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)