Verbum

анлайнавы слоўнік

трохшлю́бны, ‑ая, ‑ае.

1. Які тры разы ўступаў у шлюб або знаходзіўся адначасова ў трох шлюбах.

2. Які паходзіць ад трох шлюбаў. Трохшлюбныя дзеці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

three-dimensional

[,Өri:daɪˈmenʃənəl]

adj.

у трох вымярэ́ньнях, трохвыме́рны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

trinity

гру́па з трох людзе́й, тро́йка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

хво́я ж. сосна́;

◊ заблудзі́ць у трох хво́ях (со́снах) — заблуди́ться в трёх со́снах

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трохлі́сты, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з трох лістоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохрадко́ўе, ‑я, н.

Страфа з трох радкоў; тэрцэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тро́йка, -і, ДМ тро́йцы, мн. -і, тро́ек, ж.

1. Лічба

2. Адзнака паспяховасці вучняў, студэнтаў (разм.).

Атрымаць тройку па матэматыцы.

3. Трое коней, запрэжаных поруч у адзін экіпаж.

Катацца на тройцы.

4. Група з трох чалавек або трох аднародных прадметаў.

5. Касцюм, у які ўваходзяць пінжак, штаны або спадніца, камізэлька.

6. Назва чаго-н., абазначанага лічбай 3 (трамвай, аўтобус і пад.; разм.).

|| прым. тро́ечны, -ая, -ае (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пакт трох дзяржаў

т. 11, с. 530

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Саюз трох імператараў»

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

трох цел задача

т. 15, с. 529

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)