штуртро́с

(гал. stuurtros, ад stuur = стырно + tros = трос)

трос на судне, які ідзе ад штурвала да румпеля руля і служыць для павароту руля.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

напя́цца sich ánstrengen, sich (D) Mühe gében*; sich ánspannen (пра трос, вяроўку і г. д.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бу́йрэп

(гал. boeireep)

трос, які ўтрымлівае буй на якары.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

буксі́р, ‑а, м.

1. Канат або стальны трос, пры дапамозе якога адно судна можа цягнуць за сабой другое або машына машыну. Адзін за адным ішлі кацеры, цягнучы на буксірах гружаныя баржы. Лупсякоў.

2. Судна, прызначанае для перацягвання несамаходных суднаў, плытоў. Запляскалі лопасці буксіра, выпрастаўся, напяўся трос, і пантон стаў паволі адыходзіць ад берага. Мележ. Маленькі буксір падцягнуў карабель да прычала. Шамякін.

•••

Браць на буксір гл. браць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увіха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. каля каго-чаго, па чым. Хутка і спрытна рабіць што-н., займацца чым-н.; клапаціцца пра каго-, што-н.

У. каля печы.

2. каля каго-чаго і за кім-чым. Тое, што і увівацца.

У. каля начальства.

3. Хутка рухацца, круціцца.

Трос круціўся, увіхаўся.

|| наз. увіха́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фал, ‑а, м.

Спец. Трос для падымання парусоў, сігнальных флажкоў і пад.

•••

Авіяцыйны фал — вяроўка для раскрыцця парашута без удзелу парашутыста, якая прымацоўваецца адным канцом да самалёта, а другім — да выцяжнога кальца.

[Гал. val.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліктро́с

(гал. lijktros)

мар. мяккі трос, якім абшываюць краі парусоў для трываласці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фалрэ́п

(гал. valreep)

трос, які замяняе парэнчы пры ўваходных трапах на суднах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ло́тлінь

(гал. loodlijn)

тонкі трос (лінь) з гірай на канцы; просты лот​1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

найто́ў

(гал. naaitouw)

мар. трос, пры дапамозе якога мацуюцца розныя прадметы на судне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)