шма́лец

(ням. Schmalz)

гусіны тлушч.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

раслі́нны, -ая, -ае.

1. гл. расліна.

2. Які складаецца з раслін.

Р. корм.

3. Прыгатаваны, здабыты з раслін.

Р. тлушч.

4. Які жыве на расліне, раслінах.

Раслінная тля.

5. 3 малюнкам, адбіткам раслін.

Р. арнамент.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пако́ст, ‑у, М ‑сце, м.

Спецыяльна апрацаваны алей або тлушч, якія прымяняюцца для прыгатавання алейных фарбаў, лакаў, грунтоўкі, кіту і інш.

[Польск. pokost — лак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лой, лою, м.

Нутраны тлушч (авечы, ялавічны). На зэдліку каля прыпека ляжаў стос жоўтых бліноў і пачаты кружок авечага лою. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тлу́жа ’тлушч у вадкім стане, тук’ (радашк., ДАБМ, камент.). Няясна; відаць, звязанае з тлушч, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Róbbentran

m -(e)s цюле́невы тлушч

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

drippings

pl. тлушч і сок ад сма́жанага мя́са

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

smalec, ~cu

smal|ec

м. тлушч

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tran, ~u

м. рыбін тлушч; ворвань

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нава́р м. кул. (тлушч) Féttaugen pl, Féttschicht f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)