твае́
1. мест. притяж., мн. твои́; см. твой;
2. в знач. сущ. (родные, близкие) твои́;
ці здаро́вы т.? — здоро́вы ли твои́?
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
point of view [ˌpɔɪntəvˈvju:] n. пункт по́гляду/гле́джання;
I respect your point of view, but I can’t agree with you. Я паважаю твой пункт погляду, але не магу пагадзіцца з табой.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
зарабі́цца, ‑раблюся, ‑робішся, ‑робіцца; зак.
Разм.
1. Тое, што і запрацавацца.
2. Запэцкацца, вымазацца чым‑н. — Каб і твой тата працаваў у кузні ды браўся за вуголле, таксама зарабіўся б у сажу. Чарот.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няке́млівы, ‑ая, ‑ае.
Які слаба кеміць; нездагадлівы. [Андрэй:] — От каб запалкі былі, агонь расклалі б. Ды дзе іх тут возьмеш? — Зусім ты някемлівы, — засмяяўся Васіль. — Брат жа твой курыць, а ты надзеў яго пінжак... Скрыпка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няўро́кам, прысл.
Ненаўмысна; выпадкова. [Камандзір брыгады:] — У сон нешта хіліць... Як задрамлю няўрокам, разбудзі... Мележ. І калі якой парою Ты заблудзішся няўрокам, Дык гукні — і над зямлёю Пойдзе голас твой далёка. Кірэенка.
•••
Няўрокам кажучы гл. кажучы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бры́дзіць несов.
1. обл. (искажать вид) безобра́зить, уро́довать;
гэ́та прычо́ска б. твой твар — эта причёска безобра́зит (уро́дует) твоё лицо́;
2. па́чкать, грязни́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Déine
sub der ~ (die ~, das ~, die ~ n) твой (твац, тваё, твае́)
◊ tu das ~ ! — выко́нвай свой абавя́зак!
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
déinige
der ~, die ~, das ~, die ~n — твой, твац, тваё, твае́
die Déinigen — твая́ радня́, твае́ сваякі́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
праважда́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Патраціць многа часу на што‑н. [Балагол:] — Каб не твой конь, дык мы ўсю ночку тут праваждаліся б... С. Александровіч. [Мікола] нейкі час праваждаўся з самаробная мінай — прыладжваў да толу ўзрывальнік. Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мульта́н 1, ‑у, м.
Баваўняная варсістая тканіна. Маня паднесла свякрусе мультану на плацце, а свёкру корту на рубашку. Васілевіч.
[З фр. molleton.]
мульта́н 2, ‑у, м.
Гатунак тытуню. — Давай, Карпавіч, закурым яшчэ па адной. Вельмі ўжо смачны твой мультан. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)