сяме́йка, ‑і, ДМ ‑мейцы; Р мн. ‑меек; ж.
1. часцей іран. Памянш. да сям’я (у 1 знач.); тое, што і сям’я (у 1 знач.). За бацькавым сталом збіралася ладная сямейка, ажно адзінаццаць душ. С. Александровіч.
2. Памянш.-ласк. да сям’я (у 3 знач.). [Бабейка:] — Сямеек пару пчол прывязу. Хадкевіч. У быльніку агарода, пад вокнамі, таўкліся сямейкі чырванагрудых снегіроў. Ракітны. [Рака] агібае срэбнай падковай сямейку прысадзістых хвоек. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
«Рэно»,
сям’я аўтамабіляў і аўтобусаў аднайменнага канцэрна.
т. 14, с. 12
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ба́нту, нескл.
Сям’я моў карэннага насельніцтва Паўднёвай і Цэнтральнай Афрыкі, якое складаецца з шэрагу народнасцей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
single parent [ˌsɪŋglˈpeərənt] n. : a single-parent family сям’я́, у яко́й заста́ўся то́лькі адзі́н з бацько́ў
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Радзі́на ’сям’я’, ’радня’, ’родзічы і сваякі’ (ТСБМ, Касп., Шн. 3, Ян., Янк., Мат. Гом.), родзі́на ’радня; нешта блізкае, падобнае’ (ТС), ’сям’я і сваякі’ (Варл.). Даўняе запазычанне з польскай мовы, фіксуецца ў Скарыны (Цвяткоў, Запіскі, 2, 63), параўн. польск. rodzina ’тс’ (< чэш. rodina), ст.-бел. родина.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пчоласям’я́, ‑і́; мн. пчаласе́м’і (з ліч. 2, 3, 4 пчоласям’і́), пчоласяме́й і пчаласе́м’яў; ж.
Пчаліная сям’я.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
«Хонда»,
сям’я матацыклаў і легкавых аўтамабіляў кампаніі «Хонда мотар».
т. 17, с. 47
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
радзі́на, ‑ы, ж.
Разм. Радня, сям’я. Новая лазня з часам стала занадта раскошнай для Кагутовай радзіны. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ача́г, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
1. Прыстасаванне, дзе распальваюць і падтрымліваюць агонь.
Гарыць агонь у ачагу.
2. перан. Месца, адкуль што-н. распаўсюджваецца, цэнтр чаго-н. (кніжн.).
А. асветы.
А. землетрасення.
А. хваробы.
3. перан. Родны дом, сям’я.
Хатні а.
|| прым. ачаго́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
household [ˈhaʊshəʊld] n.
1. сям’я́, сяме́йнікі, дама́шнія;
the head of the household старэ́йшы ў сям’і́
2. ха́тняя гаспада́рка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)