сяме́йства н

1. разм, жарт гл сям’я;

2. біял Famíli¦e f -, -en;

сяме́йства зла́кавых Gräserfamili¦e f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

мухамо́р, ‑а, м.

Ядавіты грыб з чырвонай або жоўтай шапкай у белыя крапіны. Пад высокай старой вярбой разраслася пышная сям’я мухамораў. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́цыум, ‑у, м.

Агульная назва груповак людзей у грамадстве, якія вылучаюцца на падставе разнастайных сацыяльных прыкмет (сям’я, вытворчы калектыў, нацыя і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Finno-Ugrian

[,fɪnoʊˈju:griən]

1.

adj.

фі́на -вуго́рскі

2.

n.

фі́на -вуго́рская сям’я́ мо́ваў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Háusgemeinschaft

f -, -en

1) сям’я́

2) дамавы́ камітэ́т; калектыў жыхаро́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ко́жны, -ая, -ае, (мн. ўжыв. толькі ў спалучэннях колькасных лічэбнікаў з назоўнікамі, а таксама пры словах у форме мн. са значэннем адз.ў займ. азнач.

Усякі; адзін з усіх, узяты асобна.

Кожная сям’я.

К. дзень.

Кожныя дзве гадзіны.

Кожныя тры дні.

На к. дзень.

Кожнаму (наз.) не патрапіш сказаць.

К. (наз.) так умее.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

біязо́на

(ад бія- + зона)

сукупнасць геалагічных адкладаў, у якой сустракаецца якая-н. адна сістэматызаваная група выкапнёвых арганізмаў (від, род, сям’я).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ячэ́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, ячэ́ек, ж.

1. Паглыбленне, дзірачка і пад. (у цэлай сістэме падобных).

Ячэйка сотаў.

2. Невялікая арганізацыйная група, дробная адзінка, якая ўваходзіць у склад якога-н. аб’яднання або грамадскай арганізацыі.

Сям’я — пярвічная я. грамадства.

Падпольная я.

3. Невялікі акоп для аднаго стралка (спец.).

Агнявая я.

|| прым. ячэ́йкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

wieloosobowy

wieloosobow|y

1. шматлюдны;

~a rodzina — вялікая сям’я;

2. мнагамесны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ánhängsel

n -s, -

1) дада́так; дава́жка

2) фам. сям’я́, дзе́ці

3) біру́лька

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)