comrade

[ˈkɑ:mræd]

n.

1) тава́рыш -а m.; ся́бра -ы m.

2) напа́рнік -а m., ся́бра, кале́га па пра́цы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

charter member

ся́бра-заснава́льнік (тава́рыства, клю́бу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Democrat

ся́бра Дэмакраты́чнае па́ртыі ў ЗША

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

вы́гарадзіць сов., прям., перен., разг. вы́городить;

в. ча́стку лу́гу — вы́городить часть лу́га;

в. ся́бра — вы́городить дру́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

знява́жлівы, ‑ая, ‑ае.

Які зневажае, змяшчае ў сабе знявагу. — Спалохаўся!.. — Косця кінуў на сябра зняважлівы позірк. Курто. Самая адборная і зняважлівая лаянка разлягалася па наваколлі. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маласо́льны, ‑ая, ‑ае.

Мала, злёгку прасолены. — Я тут прыхапіў з сабою, — цягнуў сябра Змітрок у сваю хату. — Ды і жонка пастаралася. Першыя маласольныя агурочкі запрашае пакаштаваць. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няве́рнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць нявернага. Нявернасць сябра.

2. Здрада ў каханні, парушэнне сямейнай вернасці. У галаву назойліва лезуць розныя недарэчныя гісторыі аб жаночай нявернасці, здрадлівасці. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прада́ць, -да́м, -дасі́, -да́сць; -дадзім, -дасце́, -даду́ць; -да́ў, -дала́, -ло́; -да́й; -да́дзены; зак., каго-што.

1. Аддаць каму-н. за плату (пра гандлёвую здзелку).

П. хату.

2. перан. Выдаць каго-н., здрадзіць каму-, чаму-н.

П. сябра.

|| незак. прадава́ць, -даю́, -дае́ш, -дае́; -даём, -даяце́, -даю́ць.

|| наз. про́даж, -у, м. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зля́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Зрабіць што‑н. (звычайна наспех, абы-як). Дык вось, каб быў мацнейшым акт, Загадчык запрасіў сябра-ветэрынара І зляпалі паперачку. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

academician

[ə,kædəˈmɪʃən]

n.

акадэ́мік -а m., ся́бра акадэ́міі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)