Кніжн. Аснова, самая сутнасць чаго‑н. Гэта гісторыя і з’яўляецца ядром апавядання, яго квінтэсенцыяй. «Полымя».
[Ад лац. quinta essentia — пятая сутнасць (у антычнай і сярэдневяковай філасофіі — асноўная сутнасць рэчаў).]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Суць ’сэнс’ (Бяльк.), су́тны ’існы, істотны’ (Некр. і Байк.), су́тнасць ’самае істотнае, асноўны сэнс’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Бяльк.), ст.-бел.суть ’яны ёсць’: што в нем суть (1432 г., Карскі, 2- 3, 473), дзеепрысл. ’будучы’: што ныне живи суть (1264 г.; Карскі 2-3, 472), дапаможны дзеяслоў быць у 3 ас. мн. л. цяп. часу: пошли суть были на воину (Скарына). Параўн. укр.суть ’сутнасць, асноўны сэнс’, су́тий ’сапраўдны’, рус.суть ’сутнасць, асноўны змест’, стараж.-рус.сутьство ’існасць, сутнасць, прырода’, што ўзніклі кніжным шляхам з формы 3 ас. мн. л. цяп. часу дзеяслова быти ’быць’, параўн. польск.są, чэш.jsou, ст.-чэш.jsù, славац.sú, в.-н.-луж.su, серб.-харв.су, јѐсу, славен.so, балг.са, макед.се, дыял.сет, ст.-слав.сѫть, роднасныя лац.sunt ’тс’ (Фасмер, 3, 812; ЕСУМ, 5, 485; Німчук, Давньорус., 15; Басай-Сяткоўскі, Słownik, 348).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
іпаста́сь, -і, ж.
1.Сутнасць, субстанцыя (спец.).
2. У выразе: у іпастасікаго, у знач.прыназ. з Р (іран.) — у якасці, у ролі.
Настаўнік у іпастасі раённага начальніка.
3. У хрысціянстве: адзін з лікаў трыадзінага бажаства Тройцы (кніжн.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
толк, -у, м.
1. Сэнс, сутнасць, разумнае меркаванне аб чым-н.
Дайсці да толку.
2. Карысць, добры вынік.
З гэтага будзе т.
◊
Без толку — без карысці, упустую, дарма.
Да толку — дарэчы, да месца.
З толкам — з розумам, разумна.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тлума́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; незак.
1.што. Раскрываць сэнс, сутнасць чаго-н.
Т. пастанову.
Т. слова.
2.што каму і без дап. Асвятляць якое-н. пытанне, даваць зразумець сэнс чаго-н.
Т. рашэнне задачы.
|| наз.тлумачэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тра́пны, -ая, -ае.
1. Які дакладна пападае ў цэль; метка накіраваны ў цэль.
Т. стрэл.
2.перан. Які дакладна і правільна падмячае, схоплівае што-н., дакладна і востра выражае, перадае асноўную сутнасць з’явы і пад.
Т. выраз.
|| наз.тра́пнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Éinfühlung
f - (in A) пранікне́нне (у сутнасць)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
антыграма́дскі, ‑ая, ‑ае.
Шкодны для інтарэсаў грамадства; варожы грамадству. [Скуратовіч, Седас] — гэта людзі, у якіх на першае месца выступае антыграмадская звярыная сутнасць.Барсток.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рабаўні́чы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да рабаўніка, рабаўнікоў. Рабаўнічая натура. Рабаўнічая сутнасць.
2. Тое, што і рабаўніцкі. Рабаўнічая палітыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
entity[ˈentəti]n.fml
1. быццё, існава́нне
2. да́насць; аб’е́кт
3.і́снасць, су́тнасць;
a separate entity асо́бная і́снасць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)