траце́йскі, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з разборам спрэчкі, канфлікту трэцяй, незацікаўленай стараной, якая выбіраецца па ўзаемнай згодзе абедзвюх старон. Трацейскі суд. // Які выбраны для разбору такога канфлікту. Трацейскі суддзя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тункель, ст.-бел. тункель ‘вясковы суддзя’ (ГСБМ). Запазычана праз польск. tunkiel ‘тс’ са ст.-ням. Tong ‘тс’ (Булыка, Выбр. пр., 177, 186).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

assessor [əˈsesə] n.

1. кансульта́нт; экспе́рт-кансульта́нт

2. ацэ́ншчык

3. экспе́рт; суддзя́ (спартыўных спаборніцтваў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Zéitnehmer

m -s, - хронаметражы́ст, хронаметры́ст; суддзя́-секундаметры́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

АРБІ́ТР

(лац. arbiter),

1) пасрэднік, член трацейскага суда, арбітражу.

2) Спартыўны суддзя, які сочыць за выкананнем правілаў гульняў, спаборніцтваў, ацэньвае іх вынікі і прымае рашэнні ў спрэчных выпадках.

т. 1, с. 458

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Kámpfrichter

m -s, - спарт. арбі́тр, суддзя́ (на спаборніцтвах)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Spíelleiter

m -s, -

1) рэжысёр

2) спарт. суддзя́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zíelrichter

m -s, - спарт. суддзя́ на фі́ні- шы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sędzina

ж.

1. суддзя (жанчына);

2. жонка суддзі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прамармыта́ць, ‑мычу, ‑мычаш, ‑мыча; зак., што і без дап.

Сказаць ціха і неразборліва. Дырыжор падаў руку, скупа усміхнуўшыся, прамармытаў імя і прозвішча — зразумець было цяжка. Асіпенка. — Каб ён [Юрка] сабе ногі паламаў, — прамармытаў п’яны суддзя, седзячы ў кутку. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)