патрабава́нне ср., в разн. знач. тре́бование;

па ~нні суда́ — по тре́бованию суда́;

не зніжа́ць ~нняў — не снижа́ть тре́бований;

п. на дро́вы — тре́бование на дрова́;

прыпы́нак па ~нні — остано́вка по тре́бованию

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выязны́

1. Áusfahr ; Áusfahrts ;

2.:

выязна́я се́сія суда́ Verhándlung vor erwéiterter Öffentlichkeit

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

су́дны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да суда, да вядзення судовых спраў.

•••

Судны дзень гл. дзень.

Судны час гл. час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касава́ць несов.

1. зачёркивать, черка́ть, чёркать, выма́рывать, мара́ть;

2. перен. (о законе и т.п.) упраздня́ть, отменя́ть;

3. перен. (о договоре, браке) расторга́ть;

4. юр. касси́ровать;

к. рашэ́нне суда́ — касси́ровать реше́ние суда́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Judgement Day [ˈdʒʌdʒməntˌdeɪ] n. relig. (таксама the Day of Judgement) су́дны дзень, дзень Стра́шнага суда́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Schíedsspruch

m -(e)s, -sprüche пастано́ва міраво́га [траце́йскага] суда́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Úrteilsspruch

m -(e)s, -sprüche прысу́д, рашэ́нне суда́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пасяджэ́нне, ‑я, н.

Сход, нарада членаў якога‑н. калектыву, арганізацыі для абмеркавання і вырашэння якіх‑н. пытанняў. Пасяджэнне Вучонага савета. Пасяджэнне таварыскага суда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АРДЫНА́ЦКІ СУД,

прыватнаўласніцкі суд у ардынацыях Рэчы Паспалітай у 16—18 ст. Склад суда вызначаў уладальнік ардынацыі (ардынат), звычайна ў яго ўваходзілі староста (намеснік) ардынацыі, падстароста, пісар. Ардынацкі суд мог наз. замкавым або гродскім судом. Аб’ядноўваў функцыі дзярж. гродскага суда і земскага суда, разглядаў маёмасныя, крымінальныя і грамадзянскія справы. Падсуднымі ардынацкага суда былі залежныя ад уладальніка ардынацыі шляхта, мяшчане, ваеннаслужачыя, татарскае і яўрэйскае насельніцтва і інш. Суд вёўся паводле нормаў агульнадзярж. права, мог выносіць і смяротныя прысуды. На Беларусі ардынацкія суды дзейнічалі ў Нясвіжы (сесіі таксама ў Міры), Клецку, Давыд-Гарадку.

т. 1, с. 475

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

асто́й, ‑ю, м.

Цяжкае пачуццё, якое астаецца пасля якой‑н. падзеі, хвалявання, перажывання. Пасля суда над Баешкам усё ж астаецца нейкі цяжкі астой. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)