Выгіб, звіліна. Дарогі, цёмныя дарогі! Вы так маўклівы, вы так строгі! Хто вас аблічыць? Хто вас змерыць? Хто вашы звівы ўсе праверыць?Колас.Таямнічымі звівамі беглі дарожкі праз гушчары да вёсак.Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
inclement
[ɪnˈklemənt]
adj.
1) суро́вы, бу́рны (пра надво́р’е, клі́мат)
2) неміасэ́рны; стро́гі, суро́вы, лю́ты (улада́р)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
згуртава́насць, ‑і, ж.
Уласцівасць і стан згуртаванага. — Таварышы, — казаў .. [Букрэй], — цяпер вы самі бачыце, што ваша сіла — згуртаванасць, строгі парадак, дысцыпліна.Колас.Лемяшэвіч паціснуў плячамі: яго і радавала такая згуртаванасць калектыву, і бянтэжылі словы пахвалы яму.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разгла́дзіцца, ‑дзіцца; зак.
Зрабіцца гладкім, роўным, без складак. Нівы разгладзіліся. Плацце разгладзілася.// Расправіцца, знікнуць (пра маршчыны, няроўнасці). Суровыя складкі на ілбе [партызанаў] разгладзіліся, і строгі былі яго самкнёныя губы і выгнутыя чорнымі дужкамі вусы на іх.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
subtle[ˈsʌtl]adj.
1. то́нкі, даліка́тны; хі́тры; няўло́ўны;
a subtle strategy хі́трая стратэ́гія
2. прані́клівы, во́стры (пра розум);
a subtle criticстро́гі кры́тык
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
бернардзі́нцы
(с.-лац. bernardini)
манахі каталіцкага ордэна, заснаванага ў 15 ст. пры касцёле святога Бернардзіна ў Кракаве; мелі больш строгі статут, чым францысканцы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
stern
I[stɜ:rn]
adj.
1) стро́гі, суро́вы
a stern master — стро́гі гаспада́р
a stern frown — суро́ва насу́пленыя бро́вы
2) цьвярды́, жо́рсткі, упа́рты
stern resolve — цьвярда́я пастано́ва
3) суро́вы, пану́ры
stern mountains — суро́выя го́ры
II[stɜ:rn]
n.
карма́f. (вадапла́ва)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
astringent
[əˈstrɪndʒənt]1.
adj.
1) вя́жучы
2) суро́вы; стро́гі(стыль)
3) е́дкі
2.
n.
рэ́чыва, яко́е звужа́е тка́нкі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
му́штра
(польск. musztra, ад ням. Muster)
1) сістэма ваеннага навучання, выхавання, заснаваная на механічнай дысцыпліне, бяссэнсавым завучванні пэўных прыёмаў;
2) перан. вельмі строгі метад навучання, дрэсіроўка.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)