выпадзенне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. выпасці (у 3 знач.).

2. Знікненне, страта. Выпадзенне валасоў. Выпадзенне зычных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэнацыяналізацыя, ‑і, ж.

1. Зварот раней нацыяналізаванай маёмасці былым яе гаспадарам.

2. Страта нацыянальных асаблівасцей (мовы, культуры і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амнезія, ‑і, ж.

Спец. Аслабленне або страта памяці пад уплывам арганічных захворванняў галаўнога мозга, пасля траўмаў чэрапа, пры істэрыі.

[Ад грэч. a — не і mnēmē — памяць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стамленне, ‑я, м.

Страта сіл; зморанасць, стома. Фізічнае стамленне. ▪ Свежа стала на зямлі, лёгкае стамленне ахапіла ўсё цела. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

omdlenie

н. непрытомнасць; страта прытомнасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zemdlenie

н. страта прытомнасці; непрытомнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Erblíndung

f -, -en стра́та зро́ку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Verblútung

f -, -en стра́та крыві́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Spráchlosigkeit

f - стра́та да́ру мо́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Invalidität

[-v-]

f - інвалі́днасць, стра́та працаздо́льнасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)